HMP 56

sztą McArthur dość niepochlebnie wyrażający
się o Australijczykach.…
Joakim Broden: Robili nawet o niego zakłady. Że
nie wróci.
HMP: Witajcie. Pierwszy problem z nową płytą
dotyczył flag obecnych na okładce. Na ten temat
odbyły się nawet dyskusje na forach, jedni byli zawiedzeni...
Joakim Broden: Musieliśmy dość wcześnie zaprezentować
okładki, a nie mieliśmy jeszcze gotowych
tekstów. Mieliśmy może z 50 czy 60 pomysłów na
różne historie, nie wiedzieliśmy które z nich wykorzystamy.
Zrobiliśmy to w ciemno nie wiedząc, że
ludzie będą przywiązywali wagę do tej wczesnej
wersji okładki.
Skoro o tekstach mowa to kilka znaczenia kilku z
nich trudniej się domyśleć z samego odsłuchu
utworu, toteż o nie właśnie chcę zapytać. "Resist
and Bite"...
Par Sundstrom: To o małej jednostce fortecznej w
Belgii w 1940r. Pierwszy rozkaz jaki otrzymali
brzmiał trzymać granicę za wszelką cenę. Potem
przyszedł drugi: "jest ich zbyt dużo - wypierdalać!".
Dlaczego kurwa nikt w Hollywood nie robił z tego hitu kinowego???
Wielu moich kumpli, przy całym szacunku dla postawy w tekstach, mówi na nich
disco-metal. Powiem tak: Jeżeli dicho ma wyglądać właśnie tak to od dziś staję się dyskomanem.
Nie szukajcie w Sabaton barbarzyństwa Ironsword ani miażdżących gitar Hail of
Bullets. Nowa płyta Szwedów jest pełna dynamiki, heroizmu i patosu znakomicie odsiewającego
wszelkich miłośników jęczących zespolików biadolących nad swoimi pustymi strzykawkami.
Sława! Oot zapis rozmowy, którą tej wiosny popełniłem w hotelu Sheraton.
mówiącym: "Nie mówię że jesteś kurwą ale byłaś
łatwiejsza niż Dania w 1940".
Joakim Broden: (Śmiech) Cóż, bohaterów może
znaleźć w każdym kraju. O tym jest ta płyta.
Foto: Nuclear Blast
Gdy pierwszy raz usłyszałem "Hearts of Iron"
pomyślałem o ewakuacji Niemców z krajów bałtyckich
przez nacierającymi sowietami, potem jednak
ta rzeka….
Par Sundstrom: To dotyczy Łaby...
Joakim Broden: Dowódca niemiecki, na kilka dni
przed kapitulacją Reszy dostał szalony rozkaz, iż
ze swoimi ludźmi "ma pokonać sowietów". Złamał
go mówiąc swoim ludziom, iż tym razem nie chodzi
o Rzeszę, ani o Berlin, ale o cywili. Ratowanie
ich przed Sowietami. Dziewiąta armia uderzyła
więc w kierunku Berlina tworząc korytarz, przez
który wciągnięci zostali uciekinierzy. Uratował 250
000 ludzi.
Jak wyglądał udział nowych gitarzystów w tworzeniu
"Heroes"?
Joakim Broden: Zawsze pisałem muzykę sam przy
pomocy przyjaciół spoza zespołu, ale teraz przy jednym
utworze pomagał mi gitarzysta Thobbe. Solówki
oczywiście piszą oni sami. Teksty jak zwykle
tworzone są przeze mnie i Para.
Jak nabyłeś te wszystkie muzyczne umiejętności ,
przecież nie wszystko zaczyna i kończy się na
riffie?
Joakim Broden: Jako dzieciak grałem na organach
w kościele, a na gitarze i basie gram od czasów jak
byłem nastolatkiem.
Par Sundstrom: Gitarzyści piszą z punktu widzenia…
gitarzysty. Basiści i wokaliści mają szerszy
pogląd, widza całą melodię.
Joakim Broden: Tym razem na płycie jest więcej
pojedynków gitarowych. Zmusiłem ich do tego w
"Night Witches". Thobbe i Chris nie za bardzo lubią
te zmiany prowadzącego, choć kochają Judas
Priest, który w tym się specjalizuje. Zamiast dzielić
solo wolą brać cały utwór dla siebie.
Tego drugiego już nie usłyszeli. Ten mały fort miał
tylko 40 ludzi i przez bardzo długo aż do wyczerpania
amunicji powstrzymywał natarcie wielkich
sił niemieckich. Niemcy ich w końcu pokonali. Zaczęli
przepytywać jeńców: "Gdzie reszta?". "To
wszyscy" odpowiedzieli Belgowie. Niemcy nie mogli
uwierzyć, że byli powstrzymywani przez tak niewielki
oddział.
To bardzo dobrze, że o tym mówicie bo w oczach
wielu Polaków kraje Beneluxu czy Duńczycy to
banda tchórzy.
Joakim Broden: Bo?
Trzy godzinna obrona przed III Rzeszą, niemal
modelowa okupacja, potem Srebrenica w 1995r.
Dla kogoś, kto stracił sześć milionów obywateli
może być śmieszne. Krążył u nas mem z Hitlerem
"No Bullets Fly"...
Par Sundstrom: To o amerykańskiej maszynie,
która bombardowała Niemcy. Bardzo mocno dostała,
cała załoga była ranna i piloci mieli duże kłopoty
w utrzymaniu sterowności i wysokości. Niemiecki
pilot dostał rozkaz dobicia bombowca. Podleciał
do nich ale zauważył, że niczyją bądź są ranni
i przypomniał sobie swoje szkolenie. Mówiono
mu wtedy, iż nie strzela się do pilotów będących w
takim stanie. Zrobił wtedy coś niesamowitego, wleciał
pod bombowca nie pozwalając swojej artylerii
przeciw lotniczej zestrzelić go. Tak Amerykanie dolecieli
do samego morza, gdzie Niemiec zawrócił do
siebie. Gdyby ich zestrzelił to miałby dwunasty samolot
na koncie i dostałby medal. Teraz mógł dostać
karę śmierci. To mówi dużo o istocie albumu
opiewającego ludzi postępujących w bohaterski
sposób nie dla siebie ale dla innych.
"Ballad of the Bull"...
Joakim Broden: To o australijskim noszowym na
Pacyfiku w Nowej Gwinei. Na jednym ze wzgórz
Amerykanie wpadli w japońską zasadzkę. Snajperzy,
karabiny maszynowe, moździerze. Zaczęła się
rzeź. Ten noszowy zapytał wycofujących się żołnierzy
czy na wzgórzu pozostali ranni - "No pewnie"
- odpowiedzieli tamci. "No wiec wracamy po
nich". "Nie to zbyt niebezpieczne", zaprotestowali.
Tak wiec sam noszowy z jednym tylko pomocnikiem
łaził dwanaście razy na to ostrzeliwane wzgórze
ściągając rannych.
Jankesi mieli powód do wstydu, podobnie jak zre-
"To Hell and Back" rozpoczyna się od melodii na
flecie lub piszczałce. Jest tak charakterystyczna,
że próbowałem szukać skąd po różnych filmach
skąd wziąłeś pomysł na ten wstęp. Poległem...
Joakim Broden: I słusznie. Z nikąd. Sam go wymyśliłem.
Brzmi jak z jakiegoś filmy z Waynem...
Joakim Broden: Super, dzięki!!! O to mi chodziło.
Jak z westernów z Morricone. Zawsze chciałem to
połączyć z heavy metalem. Facet, który jest bohaterem
tego kawałka grał potem w westernach. Początkowy
plan zakładał gwizdanie ale jestem w tym
chujowy.
Czy wstęp do "Resist and Bite" nie przypomina ci
"Flash of the Blade" lub "Thunderstruck" wiadomo
kogo?
Par Sundstrom: Kilku ludzi wspominało o "Thunderstruck"
ale nikt Iron Maiden. Muszę odświeżyć
sobie "Powerslave".
"Ballad of the Bull" jest tak zaaranżowany, że mogliby
go śpiewać różni wokaliści. Po zwrotce dla
każdego. To było zamierzone?
Joakim Broden: Tak zwłaszcza, że nie uważam
siebie za dobrego wokalistę i zawsze uważam, że
nasze kawałki powinien śpiewać ktoś inny. Np. z
głosem jak Dio. Kurwa brzmiało by to dobrze, są
nawet odpowiednie przerwy, zmiany...
Przez Sabaton przewinęło się w ostatnich latach
mnóstwo perkusistów. Jestem fanatykiem tego
instrumentu więc proszę teraz o porównanie. Tego,
który był u was najdłużej, Daniela Mulbacka
do obecnego Hannesa van Dahla. Jak dla mnie
ten pierwszy walił mocniej.
Par Sundstrom: Tak, tylko że jedynym zespołem
Daniela był Sabaton, znał tylko ten styl. Nigdy
nie próbował niczego innego. Hannes grał w różnych
kapelach i na rożnych instrumentach, w tym
nieco na gitarze. Jest bardziej doświadczony. Ma
szersze spojrzenie na grę na perkusji, mimo że jest
4
SABATON