HMP 56

Choć kondycja młodej duńskiej sceny thrash metalowej jest zbliżona do tej
polskiej, to jednak okazuje się, że jednak jest na czym ucho zawiesić! Debiut
metalowców z Battery prezentuje się całkiem dobrze i koniec końców złym
albumem nie jest, a powiem nawet, że wprost przeciwnie. Chłopaki są pewni
tego co chcą grać i jak chcą grać. Nieulękniony thrash metal pełen
agresji, nienawiści i przemocy. Mieliśmy okazje przedyskutować parę
aspektów związanych z debiutanckim albumem zatytułowanym "Armed
with Rage" z sekcją rytmiczną Battery. Nic tylko teraz wyglądać,
by chłopaki podłapali się na suport jakiegoś większego zespołu i zawitali do naszej skromnej nadwiślańskiej
krainy z gracją i spokojem siedemdziesięciotonowego czołgu.
HMP: Opiszcie swoją muzykę tym wszystkim biednym
zbłąkanym duszom, które nie są jeszcze zaznajomione
z twórczością Battery. Co w waszym brzmieniu
czyni was wyjątkowym na tle pozostałych
młodych thrash metalowych załóg?
Jannick Nielsen: Naszą muzykę można opisać jako
thrash metal pełen przemocy i szczyptą groove'u. Można
powiedzieć, że nasz styl różni się trochę od innych
kapel z powodu naszego plugawego i surowego podejścia
do koncepcji ściany dźwięku, a także szybkości
gry. Lubimy jak jest szybko.
Andreas Joen: Myślę, że udało nam się stworzyć
brzmienie, które jest zajadłe i złowieszcze momentami.
Nie jest to spotykane na co dzień w młodych thrashowych
zespołach, przynajmniej z tego co się orientuję.
Teraz młode kapele starają się włożyć śmieszkowe patenty
do thrashu lub śmieszkowe motywy do szybkiej
muzyki. Wydaję mi się, że przez to metal traci na swej
mocy i staje się przeciętnym szybkim napieprzaniem
bez żadnych cech wyróżniających. My staramy się
przelać o wiele więcej zaciekłości do naszej twórczości
niż nasi rówieśnicy. Zamierzamy ulepszać i wzmacniać
tę sferę naszego brzmienia przy każdej nadarzającej się
okazji.
Co uważacie za swe największe inspiracje?
Jannick Nielsen: Przede wszystkim Razor, Nuclear
Assault, Death Angel i Vio-lence, lecz także wiele zespołów
pokroju Autopsy lub Death.
Nie grałeś w zespole od początku, co sprawiło że jesteś
teraz basistą w Battery?
Jannick Nielsen: Szukałem z wielką chęcią załogi w
której będę mógł pograć trochę thrashu, gdyż wtedy
bardzo zafascynowałem się taką muzyką, wręcz wpadłem
w obsesję. Ponieważ ja i Chris byliśmy dobrymi
przyjaciółmi i podzielaliśmy tę samą pasję, zacząłem
grać na basie w Battery w 2008 roku.
Zespół powstał na gruzach zespołu o nazwie Abattoir.
Dlaczego nazwaliście tamten zespół tak samo
jak się nazywała speed metalowa legenda z lat
osiemdziesiątych?
Andreas Joen: Prawdę powiedziawszy nie zdawaliśmy
sobie wtedy sprawy, że istnieje taki zespół jak
Abattoir.
Musisz mieć na albumie zombiaki
Okładka waszego wydawnictwa "Armed With Rage"
jest bardzo ciekawa. Stworzył ją Andrei Bouzikov.
W jaki sposób nawiązaliście z nim współpracę?
Jannick Nielsen: Mieliśmy w głowach pomysł na ilustrację
na okładkę. zawierają się na niej motywy związane
ze wszystkimi tytułami utworów z albumu. Narysowaliśmy
szkic i wypunktowaliśmy wszystkie nasze
pomysły. Współpracę z Andreiem załatwiliśmy poprzez
Punishment 18.
Co nam możecie powiedzieć o tekstach?
Jannick Nielsen: Jest w nich bardzo dużo buntowniczych
wypowiedzi wobec światowych władz - i tych religijnych
i tych rządowych - no i oczywiście trochę katastrof
nuklearnych i zombiaków. Musisz mieć na albumie
zombiaki.
Andreas Joen: Staramy się pisać o tym, co nas niepokoi
lub zajmuje nasz umysł w danym czasie. Każdy
utwór był zwykle pisany przez jedną osobę, czasem
ktoś inny z zespołu dorzucał jakieś swoje trzy grosze.
Dlatego tematyka utworu była określana przez jednego
konkretnego człowieka. Dzięki temu teksty utworów
są zróżnicowane, aczkolwiek większość numerów na
"Armed With Rage" jest na temat społecznego i politycznego
przewrotu.
Co według was jest najlepszą częścią muzyki na
"Armed With Rage"?
Jannick Nielsen: Są takie momenty, w których bębny
i riffy są ze sobą tak znakomicie połączone, że nie możesz
sobie wyobrazić, by można by to było zrobić jakkolwiek
lepiej, a chwilę później kolejna figura i wokale
pokazują, że jednak można.
Andreas Joen: Zamykający album "Genocidal Gatlin
Gunners" jest póki co według mnie najlepszym naszym
dokonaniem! Zawsze nie mogę się doczekać momentu
kiedy gramy ten numer na koncercie!
Gdzie fani mogą znaleźć wszystkie niezbędne informacje
na temat Battery?
Jannick Nielsen: Sprawdźcie naszą sekcję na stronie
Punishment 18 oraz naszą oficjalną stronę facebookową.
Andreas Joen: Możecie także pisać na 0ficjalny adres.
Jak wygląda u was sytuacja z koncertami? Czy zamierzacie
grać także poza granicami swojego kraju?
Jannick Nielsen: Zdecydowanie liczymy raczej na
sporo koncertów poza Danią.
Jakie macie zdanie o thrash metalowej scenie w
Danii?
Jannick Nielsen: Kreatywna i eksperymentalna. Jest
bardzo innowacyjna
Andreas Joen: Taaa...
To wszystko z mojej strony. Czy chcielibyście coś
dodać od siebie?
Jannick Nielsen: Wielkie dzięki za rozmowę. Jeżeli
przeczytaliście ten wywiad i jeszcze nie znacie naszej
twórczości, śmiało, dajcie nam szansę! Jeśli lubicie
thrash, nie będziecie zawiedzeni tym, co usłyszycie!
Dzięki!
Aleksander "Sterviss" Trojanowski
Foto: Punishment 18
Biorąc pod uwagę agresywną i pełną gniewu naturę
greccy metalowcy włożyli w swój pieczołowicie dopracowany
wybitne, jednak przywraca nadzieję, że tak zwana Nowa Fala
proponuję zasiąść wygodnie, podnieść daszek swojej czapki
rozprostować katanę i zagłębić się w wywiadzie z grecką thras
piero niedawno miała możliwość zarejestrowania swojego pie
HMP: Witam serdecznie! Czy mógłbyś przedstawić
naszym czytelnikom zespół Riffobia oraz powiedzieć
jak wyglądały jego początki?
Chris Ntelis: Siemka wszystkim, z tej strony Chris,
wokalista Riffobii, thrash metalowej kapeli z Trikali w
Grecji. Riffobia została założona przez gitarzystę Dimitrisa
oraz basistę Achilleasa w 2004 roku. Ja z naszym
bębniarzem Dimitrisem Makrisem dołączyliśmy
do składu raptem kilka miesięcy później. Chęć
grania takiej muzyki jaką lubimy słuchać była motorem
do założenia naszej kapeli.
Wasz solidny debiut "Laws of Devastation" został
wydany w czerwcu 2013 roku. Jak długo wam zajęło
ogarnięcie i zarejestrowanie całego materiału?
Okrągły rok. Tyle nam razem zajęło napisanie i nagranie
wszystkich utworów.
Kiedy dokładnie nagrywaliście album i jak wam poszła
sesja nagraniowa? Czy natrafiliście na jakieś
przeszkody po drodze?
Nagrania trwały od kwietnia do czerwca 2012. To był
nasz pierwszy raz, gdy rejestrowaliśmy pełnoprawny
album długogrający. Mimo, że natrafiliśmy na kilka
mniej poważnych problemów, takie jak długotrwałe
podróże z naszego miasta do studia nagraniowego, to
muszę przyznać, że ogólnie sesja poszła zadziwiająco
gładko. Nagrywaliśmy w Sin City Studios w Salonikach.
To 250 kilometrów od naszego miasta.
Na jakich tematach się skupiacie, gdy piszecie teksty
do swoich utworów? Czy są jakieś szczególne utwory,
których tekst jest dla was w jakiś sposób bardzo
ważny?
Większość naszych tekstów jest oparta na osobistych
przeżyciach. Z różnych perspektyw staramy się opisach
trud życia codziennego, jednocześnie łącząc go z
nutą wyobraźni literackiej. Właściwie to wszystkie nasze
teksty są nam bliskie i są dla nas ważne. Zwłaszcza,
że jest to nasze pierwsze ważne wydawnictwo.
Chciałbym jeszcze od ciebie usłyszeć dwa słowa o
okładce. Obdarty gość żłopiący browar przy beczkach
z odpadami nuklearnymi może się jawić jako
dość oklepana konwencja w thrash metalu, nie
sądzisz?
Każdy, kto uważnie przeczyta
teksty do utworów,
znajdzie ich odzwierciedlenie
na okładce albumu.
Macie zamiar nagrać wideoklip
do któregoś z utworów?
Myślimy nad tym. Możliwe, że
wprowadzimy w przyszłości
taki projekt w życie.
Jak wygląda u was pisanie
utworów? Siadacie
solidarnie razem i
poddajecie się burzy
Wzajemne
sprzyja rozwojow
40
BATTERY