Eijk - Tilburg University

een kostbare aangelegenheid en het aanbod van de ICT-pakketten is nogal eens sturend voor de
processen en daardoor vaak niet sluitend op de gevraagde ondersteuning van de processen. De mate
waarin organisaties afhankelijk worden van ICT-ondersteuning vragen borging binnen de organisatie
hetgeen vaak wordt onderschat.
Sociaal/maatschappelijk
Mantelzorg is in toenemende mate een probleem. Ook mantelzorgers claimen een eigen leven en een
eigen regie over hun leven. Daarin past niet altijd de verplichte verzorging van een familielid of
buurman. Daar tegenover staat de behoefte aan meer mantelzorg nu de bezuinigingen in de
gezondheidszorg en het welzijn verder worden doorgevoerd. De sociale cohesie neemt af, in met
name de steden worden de historische verbanden losser, de individualisering slaat verder toe. Die
mantelzorgers die nog hulp verlenen worden ouder en worden daardoor geconfronteerd met een
dubbele belasting. Door de krimp van de beschikbare mantelzorg, krimpt de sociale omgeving van de
cliënt. Met name de groep ouderen die minder mobiel zijn, raken hierdoor in een sociaal isolement.
High light:
Op strategisch/ tactisch niveau staan de wet/ regelgeving en een inconsistent overheidsbeleid
ketenvorming in de weg. Zo ook een onvoldoende connectie tussen wonen, welzijn en zorg alsmede
voorwaarden op het gebied van organisatie, logistiek, cultuur, schaalgrootte, imago,
personeelstekorten en problemen op het gebied van ICT en mantelzorg.
7.1.3. Inventarisatie van knelpunten op tactisch/operationeel niveau
Regelgeving
De regels zijn voor de cliënt vaak ondoorzichtig. Hij weet wat hij nodig heeft, maar het is niet helder
waar hij het moet halen, hoe het gefinancierd moet worden, welke criteria er gesteld worden. De
schotten bij het aanbod die gebaseerd zijn op de wet- en regelgeving, ervaart hij als hinderlijk,
onbegrijpelijk en onlogisch.
Cultuur
Binnen met name de verblijfsaccommodaties is de privacy nog onvoldoende geregeld. Dit heeft twee
oorzaken. Ten eerste zijn de faciliteiten nog niet voldoende ingericht op de behoefte van de klant (bv
meerpersoonskamers in verpleeghuizen) en ten tweede is de attitude van de hulpverleners nog niet
overal ingesteld op de toenemende privacybehoefte van de klant.
Coördinatie en logistiek
Het aanbod op het gebied van wonen, welzijn en zorg vindt nog veelal gescheiden plaats, al zijn er
veel initiatieven tot samenwerking. De woningen zijn nog bij lange na niet levensloopbestendig; de
standaarden voor het wonen voor ouderen zijn aanwezig maar zijn zeker niet overal doorgevoerd. De
klant moet hierdoor sneller naar een verzorgings- of verpleeghuis verhuizen dan hij zelf wil. Voor de
klant is niet steeds inzichtelijk van welke aanbod op het gebied van wonen, welzijn en zorg hij gebruik
kan maken en hij weet ook niet altijd waar hij zijn vragen kwijt kan. Woonzorgzones zijn hier en daar in
ontwikkeling maar nog te weinig operationeel.
Afstemming en coördinatie van zorg vraagt overleg. Dit overleg vindt nog vaak ad hoc en
gefragmenteerd plaats.
De klant wil al zijn vragen op het gebied van wonen, welzijn en zorg kwijt bij één loket. De
vraagbeantwoording ligt echter nog in veel gevallen bij de individuele aanbieders (WVG bij de
gemeente, PGB bij het RIO, en ontspanning bij het buurthuis). De toelatingswegen zijn veelal
gescheiden. De klant wordt van het kastje naar de muur gestuurd en komt moeilijk aan een antwoord
op zijn (geïntegreerde) vragen. In sommige plaatsen zijn er geïntegreerde loketten op het gebied van
bij voorbeeld zorg en welzijn. Geïntegreerde loketten op de drie aspecten zijn zelden aanwezig. In
sommige plaatsen kan gebruik gemaakt worden van ouderenadviseurs, buurtconciërges of
maatschappelijk werkenden, echter het is niet altijd bekend of en zo ja wie er bereikbaar is om de
klant te helpen bij zijn vragen. Tot slot is de regelgeving ondoorzichtig en niet altijd bekend bij
betrokkenen.
Ketenzorg een antwoord? Of een antwoord op ketenzorg. 86