Eijk - Tilburg University

Vele vormen van dienstverlening zijn hiermee weinig robuust en makkelijk te kopiëren. Tevens zijn ze
in principe kostenefficiënt en effectief gegeven het feit dat hiermee overwegend meerwaarde voor de
klant geleverd wordt.
Voor het leveren van zorg door medewerkers van de verpleeg- en verzorgingshuizen in de
thuissituatie ligt het duidelijk anders. Het bij cliënten thuis werken vereist voor de gemiddelde
verzorgingshuis- of verpleeghuismedewerker nieuwe vaardigheden. Deze vaardigheden zijn evenwel
aanpalende aan de reeds aanwezige en kunnen dus in principe worden opgepakt. In die zin zijn het
noch unieke noch robuuste hulpbronnen te noemen. De ervaring leert echter dat het aanleren van
deze vaardigheden alsmede het organiseren van deze, voor de instellingen, nieuwe zorgvormen het
nodige aan tijd, energie en middelen kost.
Georganiseerd vanuit de bestaande instellingen (locaties) is het mogelijk gepland en ongepland zorg
rondom de klok te leveren. Dit is zeker een kerncompetentie te noemen. Het tekent zich zelfs steeds
meer als een kritische succesfactor af. Cliënten vinden het prettig met zo min mogelijk verschillende
hulpverleners te maken te hebben. Bovendien zijn betreffende hulpverleners, door de decentrale
aanpak bekend met de plaatselijke situatie en zijn zij bij calamiteiten snel aanwezig. Voorts is het voor
veel cliënten, met het oog op een eventuele latere opname, geruststellend dat ze reeds bekend zijn bij
het verzorgingshuis cq verpleeghuis.
Uit efficiency overwegingen is het aanbieden van extramurale zorg vanuit de residentiele setting in
principe aantrekkelijk. Tot een bepaalde omvang van de hulpvragen valt aan het ongeplande gedeelte
inhoud te geven door personeel wat ingeroosterd staat voor het verzorgingshuis cq verpleeghuis
(=schaalvoordeel). Hetzelfde geldt voor het aanbod vanuit de thuiszorgorganisatie; hoe groter de
productie bij een lager percentage onrendabele tijd (zeker bij geclusterde huisvestiging) hoe groter het
schaalvoordeel. De stevige concurrentie aangaande de zorg aan ouderen die geclusterd wonen (bv in
aanleunwoningen) valt vanuit deze optiek zeker te begrijpen.
Uniek is de hulpbron ‘locatie’; het bestaande verzorgingshuis of verpleeghuis. Deze hulpbron is tevens
weinig robuust te noemen. Net als voor de intramurale sector is het voor thuiszorgorganisaties en
woningbouwstichtingen immers mogelijk om geclusterde woonvormen te creëren. Bij het
voortschrijden van het scheiden van wonen en zorg wordt er toenemend geleund op de
kerncompetenties van woningbouwstichtingen. Zij hebben de kennis en infrastructuur als het gaat
over het bouwen, verhuren en onderhouden van woningen. Speciale doelgroepen als ouderen vormen
toenemend hun klantenbestand. Als het gaat om ouderen die welzijnsdiensten en zorgverlening
afnemen zijn zij bovendien nagenoeg verzekerd van een goede bezettingsgraad van hun woningen
(weinig leegstand). Dit geldt zeker voor de geclusterde woonvormen. De welzijns- en
zorgverleninginstanties zijn gebaat bij een hoge bezettingsgraat (hierdoor kunnen zij productie
draaien).
Verdere, voor iedere organisatie geldende, kerncompetenties zijn een solide bedrijfsvoering alsmede
een goed sociaal- en personeelsbeleid (incl. deskundigheidsbevordering- en behoud). Hierdoor lukt
het hen over het algemeen om voldoende middelen vrij te maken voor het primaire proces
(=efficiency) en voldoende (zowel kwalitatief als kwantitatief) personeel te werven en te behouden
(=effectiviteit). De robuustheid ervan trachten organisaties op peil te houden door enerzijds verbeterde
mogelijkheden op het vlak van technologische ontwikkelingen en infrastructuur aan te grijpen en
anderzijds alert te blijven op de noodzaak en mogelijkheden om het werkgeversschap te verbeteren.
Ze zullen zich immers met name kunnen blijven onderscheiden op de kwaliteit van de zorg- en
dienstverlening en minder op prijsdifferentiatie (gegeven de huidige en toekomstige budgettering- en
huursystemen).
High light:
Klanten met een zorgvraag blijven het liefst thuis wonen. Het leveren van zorg in de thuissituaties is
een kerncompetentie van thuiszorgorganisaties met een robuust karakter. Het leveren van
extramurale zorg biedt verzorgings- en verpleeghuizen een kans. Hun kerncompetentie is de 24-uurs
beschikbaarheid van personeel. Hiermee wordt het gevoel van veiligheid dat bewoners in of rond het
huis ervaren, versterkt. Bij het scheiden van wonen en zorg, worden steeds meer mogelijkheden
geboden voor woningbouwverenigingen. Zij hebben de kerncompetenties op het gebied van
verwezenlijken van bouw- en onderhoudswensen. Door een aanbod van diensten aan ouderen, zijn zij
tevens verzekerd van een goede bezettingsgraad.
Ketenzorg een antwoord? Of een antwoord op ketenzorg. 93