Bilkent Üniversitesi Ekonomi ve Sosyal Bilimler ... - Bilkent University

ilimsel tarihyazımının mümkün olmadığını—ve Hayden White ile Yeni Tarihselcilikle
ilişkisi açısından daha önemli sayılabilecek olan—tarihin bir “seçime” dayalı
olmasından dolayı nesnelliğinden söz edilemeyeceğini yani, “araştırmanın amacının
tarihçinin ilgi ve eğilimleri ile belirlendiğini” söylemişti (8-9). Yeni Tarihselciliğin
tarihsel ve edebî metne yaklaşımının temelinde, yansıtma kuramı ve genel olarak
“gerçekliği” konu edindikleri için, Platon, Aristoteles ve daha sonra Nietzsche gibi daha
pek çok düşünürün görüşleri yanında, Bertolt Brecht, Georg Lukács, Roland Barthes,
Michel Foucault gibi düşünürlerin öne sürdükleri görüşleri bulmak mümkün. Fakat,
Yeni Tarihselciliğin edebî metnin incelenmesinde çeşitli anlatı türlerini bir arada ele
almasıyla, düşünsel boyutta kalmış pek çok tartışma konusunun somut bir kullanım alanı
bulduğu söylenebilir ki bu alan edebiyat eleştirisidir.
Yeni Tarihselcilerin tarihle edebiyat arasında buldukları koşutlukların
temellerinin tarihyazımı üzerine yapılan çalışmalarda önceden tartışılan konular olduğu
anlaşılıyor. Bu açıdan, Iggers da, tarihle edebiyat arasındaki ayrımın söz konusu edildiği
çalışmaların somut uygulamalara dönüştüğü evreyi 1960’lardan başlatır ve “araştırmanın
amacının tarihçinin ilgi ve eğilimleri ile belirlendiği” görüşünün tarih ve edebiyat
arasında bugün çoğunlukla kabul edilen koşutlukların temelini oluşturduğunu şu
sözleriyle belirtir:
Son otuz kırk yıldan beri, gittikçe artan sayıda tarihçi bu noktadan yola
çıkarak, tarihin bilimden ziyade edebiyata yakın olduğu kanısına vardı.
Bu düşünce ayrıca, modern tarihsel bilimselliğin dayandığı varsayımlara
meydan okuyordu. Tarihin hiçbir nesnesi olmaması yüzünden, tarihsel
araştırmalarda nesnelliğin olanaksız olduğu düşüncesi gittikçe geçerlilik
kazanıyordu. Buna uygun olarak, tarihçi daima içinde düşündüğü
32