Texte - Sauerlandmundart
Texte - Sauerlandmundart
Texte - Sauerlandmundart
Sie wollen auch ein ePaper? Erhöhen Sie die Reichweite Ihrer Titel.
YUMPU macht aus Druck-PDFs automatisch weboptimierte ePaper, die Google liebt.
Dorfleben ► Vom Leben auf dem Lande<br />
Geschichten Geschichten uut uut dem dem Ieserkuser Ieserkuser Grund<br />
Grund<br />
Dat Dat rechte rechte Moot<br />
Moot<br />
As et noch keine Zentralheizungen<br />
goov, woorte der Küekenherd nit kalt,<br />
un bolle jeïdes Johr wor ne nigge Uawenpiepe<br />
fällig. Dei kunn me nu passend<br />
maken looten bie me Heller un<br />
Köster te Olpe op me Brauke. Eïnes<br />
Dahs koom et Weusten Mariechen in<br />
Iserkusen an de Busstatioun bie der<br />
Post. Et feil fortens op, dat et dei Aremen<br />
wiet vüarruut streckete un sou bie<br />
twintig Zentimeïter dei Handflächen<br />
uteneïn heil. Sou bleïf et stohn un<br />
waarte op den Bus. Andere, dei dobie<br />
stunnent, keïkent un wundertent siëck.<br />
Schließlich froote der Hannes: „Mariechen,<br />
wat is los?“ – „Ach, stör miëck<br />
nit!“ – „Kann iëck die hellepen?“ -<br />
„Ach watt“, siëtt et Mariechen, „stout<br />
miëck jou nit an!<br />
Iëk well ne nigge Piepe guallen. Iëck<br />
holle et Moot vam Uawenluacke!“<br />
Der Der Biggelenstiël<br />
Biggelenstiël<br />
Enge Februar gingent freuher dei<br />
Bueren, wann et Wiar dat tauleit, in den<br />
Biarrich un hochtent dat Breuholt fiür<br />
den anderen Winter. Der Karl muchte<br />
awer viürhiar noch en niggen Stiël in et<br />
Biggelen maken. Dei woorte natürlich<br />
nit gekofft, dian makete me seleves ut<br />
ner giudd gewassenen Esche. Nu<br />
kroomete hei sou hinger me Huuse un<br />
goov diam Stiel noh un noh dei richtige<br />
Fuarrem.<br />
159<br />
Do sooch hei den Ecken August op<br />
siëck loskummen. Dei Karl kunn<br />
schlecht hören – dat is noch gestrunzet<br />
– un hei dachte bie siëck: „Wann der<br />
August nu vorbie geïht, dann räupet hei<br />
mie bestimmt wat tau, wahrscheinlich<br />
siëtt hei: „Wat maakest do?“ Ungerdiamme<br />
wor der Nohber heraangekummen,<br />
nuckete iamme Giudden Dag tau<br />
un reip: „Heste alt gegiatten?" – „Oh,<br />
en Biggelenstiel“, siëtt mien Karl.<br />
Der Der Trecker<br />
Trecker<br />
Et wor in den fufziger Johren, as de<br />
Bueren siëck umestalltent un Trecker<br />
kofftent. Dei Ossen un Peere woortent<br />
affgeschaffet un de Arrebet met nem<br />
Deutz odder Hanomag gedohn. Nu sind<br />
dei Feller in unserer Giëgend recht<br />
hängig un an mannigem Enge giëtt et<br />
ouk nen Auber.<br />
Domols haa siëck ouk der Bauken<br />
Antiun sou nen Trecker taugelacht un<br />
bruchte dian fortens biem Habersäen.<br />
Hei haa de Sämaschine aangespannt un<br />
touch hiën un hiar op me Felle. As hei<br />
nu blous eïnmol noh hingen op dei Maschine<br />
keïk, do touch hei ouk dat Lenkrad<br />
rümme, un der Trecker gereit an<br />
den Auber.<br />
Hei wor alt met eïnem Viüdderrad<br />
amme Hange, as der Bure dat mirrekete.<br />
Do reip hei. „Hüh! - Hüh!“