De guillotine (Simone van der Vlugt)
De guillotine (Simone van der Vlugt)
De guillotine (Simone van der Vlugt)
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Philippe zucht.<br />
'Hoe vaak moet ik je nog uitleggen dat de dood <strong>van</strong> je ou<strong>der</strong>s<br />
het werk was <strong>van</strong> een heel an<strong>der</strong>e groep? Van het gepeupel. Ze<br />
werden opgehitst door Marat, dus het waren sans-culotten.'<br />
'Waarom geef je steeds an<strong>der</strong>en de schuld?' vraagt Sandrine fel.<br />
'Je denkt toch niet dat ik met een bijl bij de ge<strong>van</strong>genispoort heb<br />
gestaan?' verdedigt Philippe zich.<br />
'Je keurt het goed. Dat is hetzelfde' houdt Sandrine vol. Philippe<br />
zegt niets meer.<br />
Geamuseerd kijkt Margot haar zoon aan.<br />
'Heb je nog steeds zin om Sandrine mee te nemen?' vraagt ze.<br />
'Ja', zegt Philippe. 'Ik wil haar laten zien wat de échte Revolutie<br />
is'.<br />
Sandrine kijkt Margot vragend aan. Ga maar, knikt die.<br />
's Avonds loopt Sandrine met Philippe het hele eind naar het Pal ais<br />
Royal. Het Palais Royal is een paleis waar<strong>van</strong> de tuin is opengesteld<br />
voor publiek. In de galerijen die de tuin omgeven, hebben zich<br />
café- en restauranthou<strong>der</strong>s gevestigd .<br />
Philippe draagt, zoals gewoonlijk, een slappe rode muts. Het<br />
on<strong>der</strong>scheidingsteken <strong>van</strong> de Jacobijnen, de revolutionaire partij<br />
die steeds populair<strong>der</strong> wordt on<strong>der</strong> de bevolking, weet Sandrine<br />
inmiddels. Zelf draagt ze een eenvoudige katoenen jurk, klompen<br />
en een witte muts versierd met blauw-wit-rode strikken.<br />
, Als je meegaat, kleed je je zoals alle an<strong>der</strong>en' heeft Margot<br />
gezegd. Zodra Sandrine door de poort naar binnen loopt, veran<strong>der</strong>t<br />
haar stemming. Het is gezellig in de tuin <strong>van</strong> het Pal ais Royal.<br />
Het is een mooie avond en rijen olielampen verspreiden een feestelijk<br />
licht. Overal lopen lachende en pratende mensen. <strong>De</strong> caféhou<strong>der</strong>s<br />
hebben hun tafels en stoelen buiten gezet en daar zit men te<br />
drinken en naar elkaar te roepen.<br />
Ie<strong>der</strong>een lijkt Philippe ook te kennen. Ze kunnen de tafels<br />
nauwelijks bereiken, zoveel mensen houden hem aan. En ie<strong>der</strong>e<br />
keer begroet hij hen hartelijk en stelt hij Sandrine, zijn nichtje uit<br />
Tours, aan hen voor.<br />
Naast elkaar schuiven ze aan een ruwhouten tafel.<br />
'Iets drinken?' biedt Philippe aan. Sandrine knikt.<br />
103