De guillotine (Simone van der Vlugt)

eigen bed, in haar eigen kamer en ze hoort Julies stem als ze haar
komt helpen aankleden.
Soms wordt ze wakker met de geur van haar vaders snuiftabak
in haar neus. Dan glimlacht ze - tot ze helemaal wakker is.
Het nieuws dat de koninklijke familie gevangen is gezet in de
Temple is het gesprek van de dag. Uit Philippes verhalen begrijpt
Sandrine dat de nieuwe regering, die zich de Conventie noemt, nu
al onderling ruzie maakt over hoe de Revolutie moet worden
voortgezet en dat ze zich hebben gesplitst in twee partijen: de Jacobijnen
en de Girondijnen.
Tot ongenoegen van Maurice laat Philippe. regelmatig het werk
in de schoenmakerswerkplaats in de steek om de bijeenkomsten bij
te wonen van de revolutionaire Parijzenaars, de sans-culotten,
onder leiding van Jean Paul Marat, die hen ook vertegenwoordigt
in de Conventie.
'We worden steeds sterker, steeds machtiger!' vertelt Philippe tijdens
het middagmaal. Zijn ogen gloeien, zoals altijd als hij het over
zijn held Marat heeft. 'De Girondijnen zijn ertegen dat wij nu ook
iets te zeggen krijgen, maar de Jacobijnen luisteren naar ons.
Robespierre heeft gezegd dat ze ons, de gewone mensen, nodig hebben
en dat ze voor onze belangen zuilen opkomen als zij de macht
krijgen.'
'Dan kan Robespierre tevreden zijn. Heel Parijs staat achter de
Jacobijnen' , zegt Maurice.
'De regering kan niet meer om de sans-culonen heen', zegt
Philippe tevreden. 'En als de Girondijnen ons te min vinden om
méé te regeren, dan zullen ze niet lang meer in de Conventie zitten.'
'Daar kon je weleens gelijk in hebben', knikt zijn vader. 'Eén
ding hebben die Jacobijnen in ieder geval goed begrepen en dat is
dat je de wil van een volk nooit moet negeren.'
'Dat is heel mooi, en ik sta helemaal achter de sans-culotten,
maar ik zie niet in waarom jullie er zo smerig bij moeten lopen',
zegt Margot. Haar ogen glijden afkeurend over haar oudste zoon.
Hij is ongeschoren, ongewassen en haveloos gekleed in een zwarte
vestrok en een versleten gestreepte broek. Een lange broek, in
plaats van de elegante kniebroeken van de adel.
92