De guillotine (Simone van der Vlugt)

getrokken, probeert hij te slapen. Het grootste gedeelte van de nacht
ligt hij echter wakker.
Vroeg in de ochtend staat hij op en verlaat de woning. Het is
nog donker op straat. Een vers pak sneeuw verbergt de modder en
het vuil en geeft de smalle straten een frisse aanblik.
Nicolas haalt diep adem. Door de tintelend koude lucht gaat
zijn bloed krachtiger stromen. Zijn vastberadenheid keert terug.
Philippe heeft nog niet gewonnen.
Met vlugge stappen loopt Nicolas door. Met opzet gaat hij niet
naar de Saint-Antoinepoort, maar naar de poort aan de zuidkant
van de stad. De kans dat de soldaten bij de Saint-Antoinepoort
hem herkennen is niet groot, maar hij wil het risico toch niet lopen.
De zuiderpoort is al open. De eerste boerenkarren rijden door de
straat. Nicolas gaat wat langzamer lopen. Nu pas realiseert hij zich
dat hij niet weet wat voor naam er op zijn pas staat.
Hij kijkt naar de soldaten die voor de poort heen en weer lopen
en hun voeten warm stampen. Zijn hart gaat sneller slaan. Met een
onverschillig gezicht loopt Nicolas op de wacht af. De soldaten staken
hun geijsbeer. Hun gezichten staan waakzaam, bajonetten worden
geheven.
'Naam!'
Nicolas haalt zijn pas tevoorschijn. De soldaat bestudeert het
document zorgvuldig. Zijn ogen glijden over Nicolas' sansculottenkleding.
'Je bent al vroeg op pad', zegt hij.
'Ik heb gisteren familie bezocht, maar ik ging te laat weg. De
poort was al dicht.' Nicolas haalt zijn schouders op. 'Nou ja, zo
erg was dat niet. Het was al donker en het is nog een heel eind
lopen naar Chartres.'
'Zeker! Ik zou maar gauw gaan.' De soldaat geeft de pas terug.
'Bedankt.' Nicolas tikt tegen zijn rode muts. 'Leve de Revolutie!'
De soldaten herhalen zijn woorden en doen een stap opzij. De
bajonetten zakken. Nicolas loopt de poort door; niet te snel en niet
te langzaam. Hij kijkt niet om. Zijn hart gaat als een razende
tekeer, maar deze keer wordt hij niet teruggeroepen.
Een stukje verderop begint het bos. Nicolas houdt zijn ogen op
de donkere zoom gericht. Ver achter hem klinkt het geratel van een
180