De guillotine (Simone van der Vlugt)
De guillotine (Simone van der Vlugt)
De guillotine (Simone van der Vlugt)
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
'Waar kom je <strong>van</strong>daan? Wie waren je ou<strong>der</strong>s? Hoe zijn ze<br />
gestorven? Nou, zeggen we nog wat?'<br />
Sandrines keel wordt droog. Ze likt nerveus over haar lippen en<br />
stamelt: 'Ik kom uit Tours.'<br />
'Ze is mijn lievelingsnicht!', zegt Pierre opeens. 'Ik krijg altijd<br />
cadeautjes <strong>van</strong> haar. Kijk eens wat ik <strong>van</strong>daag heb gekregen! '<br />
Hij bukt zich en haalt iets on<strong>der</strong> de zitbank <strong>van</strong>daan.<br />
<strong>De</strong> sergeant staart naar het stukje speelgoed met het scheve mes.<br />
'En deze horen er ook nog bij!' Pierre haalt de poppetjes achter een<br />
kussen <strong>van</strong>daan en legt er een on<strong>der</strong> de <strong>guillotine</strong>. 'Als je zó doet,<br />
valt zijn hoofd eraf. Maar dat kan er ook weer op, hoor.'<br />
<strong>De</strong> sergeant kijkt <strong>van</strong> de mini<strong>guillotine</strong> naar Sandrine. Sandrine<br />
kijkt terug. <strong>De</strong>ze keer slaat ze haar ogen niet neer.<br />
'We gaan ... voor deze keer!', zegt de sergeant. 'We houden jullie<br />
in de gaten.'<br />
'Misschien kan mijn zoon uitzoeken welke grappenmaker dit<br />
adre.s heeft opgegeven', zegt Maurice.<br />
'Daar zullen wij wel voor zorgen. We hebben het veel te druk<br />
om ons met valse beschuldigingen bezig te houden. Al ben ik daar<br />
nog niet <strong>van</strong> overtuigd !' <strong>De</strong> sergeant kijkt dreigend rond. Hij geeft<br />
een kort bevel aan zijn soldaten en dan vertrekken ze.<br />
Margot laat sissend haar adem ontsnappen. Maurice wist het<br />
zweet <strong>van</strong> zijn voorhoofd. Sandrine voelt hoe haar zenuwen zich<br />
ontspannen en haar lichaam begint te trillen. Ze grijpt zich vast<br />
aan de leuning <strong>van</strong> de bank om er niet af te vallen.<br />
Pierre zit met zijn speelgoed<strong>guillotine</strong> op schoot en kijkt <strong>van</strong> zijn<br />
ou<strong>der</strong>s naar Sandrine.<br />
'Ik was vergeten 'm weg te gooien', zegt hij zacht.<br />
Sandrine schiet in een nerveuze lach en drukt de jongen even<br />
tegen zich aan.<br />
Ze zitten nog een poosje bij elkaar. Maurice pakt een kruik ster<br />
ke kruidenwijn tegen de schrik. Hij schenkt ie<strong>der</strong>s beker tot de<br />
rand toe vol.<br />
'Dan slaap je goed', zegt hij tegen Sandrine.<br />
Als Sandrine weer op haar kamer is, haalt ze het zakje sieraden<br />
naar binnen en laat zich in bed vallen, dankbaar dat ze thuis slaapt<br />
en niet in een vieze ge<strong>van</strong>genis. Maar flarden angstige dromen over<br />
133