De guillotine (Simone van der Vlugt)

had binnengelaten, had ik nergens heen gekund. Ik zou zeker zijn
opgepakt.'
'Ik ben blij dat dat niet gebeurd is', zegt Nicolas. Sandrine kijkt
hem onderzoekend aan.
'Maar die anderen kunnen je niet veel schelen', stelt ze vast.
'Jawel', zegt Nicolas. 'Maar is het dan niet verschrikkelijk wat
zij ons vroeger hebben aangedaan? Dat je zonder meer aan de galg
gehangen werd omdat je een haas van de landheer had gestrikt?
Dat je op je knieën moest vallen als hij voorbijkwam in zijn koets
en dat je, als je dat niet deed, wel neergegéseld werd? Was dat dan
niet verschrikkelijk? Er gingen door al die mislukte oogsten en veel
te zware belastingen evenveel mensen dood als nu door de guilloti­
ne. Maar dáár werd niet over gepraat. Niet door de aristo's in ieder
geval.'
Sandrine merkt dat Nicolas' oude wrok weer komt bovendrijven.
'Ik herinner me', zegt hij , 'dat ik met mijn vader, mijn broertjes
en Agnes aan het werk was op het land. Het was bloedheet en we
waren aan het hooien. Het was de hele dag al drukkend warm en
mijn vader zei dat we moesten opschieten omdat er onweer op
komst was. Het hooi moest snel naar binnen, anders zouden de
beesten die winter niet genoeg voedsel hebben. We werkten kei­
hard, zelfs de kleintjes. En toen kwam je vader langs. Hoog te
paard beval hij ons onmiddellijk mee te komen. Agnes mocht
doorwerken, maar wij moesten kikkers vangen in de slotgracht van
kasteel Poissy. Want onze landheer had 's nachts zo'n last van dat
gekwaak.' Nicolas' stem klinkt sarcastisch. 'We hebben de rest van
de middag en de hele avond in de slotgracht rondgeplonsd om die
stomme kikkers te vangen. In de stromende regen, want intussen
was het onweer losgebarsten. Het hooi voor de beesten konden we
wel vergeten, dat speelde Agnes natuurlijk niet klaar. We hoopten
nog dat we die kikkers konden meenemen, maar nee, die moesten
we afleveren bij de keuken.'
Sandrine zucht. Ze herinnert het zich nu. Michelle, die klaagde
dat ze niet kon slapen van het kikkergekwaak. Haar vader, die
mededeelde dat hij ze had laten vangen. En zij heeft zich de
kikkerbilletjes goed laten smaken zonder er verder over na te den­
ken wie die kikkers gevangen had.
127