De guillotine (Simone van der Vlugt)
De guillotine (Simone van der Vlugt)
De guillotine (Simone van der Vlugt)
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Margot sluit de winkel af. Ze draait zich om en neemt Sandrine<br />
op. 'Mademoiselle <strong>De</strong> Billancourt. Ja, nu zie ik het. Eh, wat doet u<br />
hier?' vraagt ze.<br />
'Ik ... ik weet het niet. Ik kon nergens an<strong>der</strong>s naartoe. Ik heb de<br />
hele avond in de kast gezeten en toen kwamen ze terug. En Julie<br />
had gezegd ... Julie zei .. .' stottert Sandrine. Haar keel wordt dik en<br />
ze voelt tranen opkomen.<br />
Margot prevelt een verwensing. Ze pakt Sandrine bij de arm en<br />
trekt haar mee naar de woonkamer. Ze duwt haar zachtjes op een<br />
stoel en kijkt Sandrine ernstig en afwachtend aan.<br />
'Wat is er gebeurd?'<br />
'Ze zijn gearresteerd', fluistert Sandrine. 'Mijn ou<strong>der</strong>s, Michelle,<br />
Julie ... allemaal. Gisteravond vielen ze opeens binnen. We zaten net<br />
te eten. Julie heeft mij verborgen on<strong>der</strong> een luik in de kast. Ik hoorde<br />
ze mijn va<strong>der</strong> wegslepen, en toen mijn moe<strong>der</strong> en Michelle ... '<br />
Haar stem breekt. Ze wacht even tot ze zichzelf weer on<strong>der</strong> controle<br />
heeft. 'Later kwamen ze terug. Om mij te zoeken denk ik.<br />
Maar ik was de tuin ingevlucht en in een boom geklommen. Toen<br />
ze weer weg waren, ging ik snel de straat op. En toen kwam ik<br />
langs de Abbaye .. .'<br />
'Ben je dáár geweest?', zegt Maurice ontsteld. Hij staat in de<br />
deuropening te luisteren. Sandrine ziet hem nu pas.<br />
'Ja, ik dacht dat ik mijn va<strong>der</strong> en moe<strong>der</strong> daar kon vinden. Het<br />
was afschuwelijk, er werden steeds mensen de straat opgeduwd.<br />
Buiten stond een hele menigte op ze te wachten en ze sloegen ze zo<br />
dood. Met bijlen en knuppels, wat ze maar bij zich hadden. Er<br />
lagen een heleboel lijken op straat, gewoon boven op elkaar<br />
gegooid.' Sandrines stem klinkt hoog en overstuur.<br />
'0 God', zegt Margot zacht.<br />
'Overal in de stad zijn aristo's opgepakt', zegt Maurice.<br />
'Waarom?', fluistert Sandrine.<br />
Maurice haalt zijn schou<strong>der</strong>s op.<br />
'Ik ... ik heb geld en sieraden meegenomen', zegt Sandrine. 'Misschien<br />
kan ik ze vrijkopen. Als jullie me willen helpen, kunnen<br />
jullie er ook een gedeelte <strong>van</strong> krijgen. Kijk!' Ze wil het geld<br />
tevoorschijn halen, maar Margot houdt haar tegen.<br />
'Ik denk niet dat dat veel uit zal maken', zegt ze.<br />
74
Change language