De guillotine (Simone van der Vlugt)

maar dikwijls 'Ook pogingen om de openbare aanklager, Fouquier­
Tinville, om te kopen. Duidelijk is dat Fouquier-Tinville zijn taak
serieus opvatte. Na de Franse Revolutie werd een aantal van die
smeekbrieven teruggevonden, met het papiergeld er nog bij.
Uiteindelijk slokte de Revolutie haar eigen kinderen op: de grote
politieke leiders begonnen elkaar te wantrouwen en degene met de
grootste mond stuurde de anderen naar de guillotine. Nadat Maximilien
de Robespierre, de leider van de Jacobijnen, op die manier al
zijn politieke tegenstanders uit de weg had geruimd, was hij oppermachtig.
Hij was zo fanatiek dat het wel leek alsof hij van plan was
heel Frankrijk te guillotineren.
Maar hij had niet alleen vrienden in zijn politieke partij. De
meeste Jacobijnen voelden hun hoofd erg los op hun schouders zitten
en durfden geen woord van kritiek op hun leider te uiten. Tot
Cambon, de beheerder van de financiën, eindelijk opstond en
Robespierre zelf in staat van beschuldiging stelde. Toen Robespierre
het woord wilde nemen, werd er van alle kanten 'Weg met de
tiran!' naar hem geschreeuwd. De leider van de Revolutie werd
gearresteerd en naar de gevangenis overgebracht, waar hij probeerde
zelfmoord te plegen. Hij hield aan die poging echter alleen een
gebroken kaak over. Op 28 juli 1794 verloor hij zelf zijn hoofd op
het schavot en daarmee kwam er een einde aan het bloedvergieten
- maar ook aan de Revolutie, die met zoveel mooie idealen en
hoopgevende gedachten voor een betere toekomst was begonnen.
Op een betere toekomst moest het arme volk nog een hele tijd
wachten. Weliswaar was de adel flink uitgedund, maar de gevluchte
edelen keerden terug naar Frankrijk. Vervolgens deed een onbetekenende
soldaat uit het revolutionaire leger een greep naar de
macht. Hij werd groot onder de naam Napoleon Bonaparte.
Al heeft de Franse Revolutie het volk in eerste instantie niet veel
opgeleverd, ze heeft wel de aanzet gegeven tot ons huidige rechtssysteem.
Onder de heerschappij van Napoleon werd de wetgeving
ingrijpend veranderd. De macht van de adel brokkelde verder af en
langzaam begon er iets van een democratie te ontstaan. En daarmee
heeft de Franse Revolutie, ondanks het feit dat ze ontaardde in
onrecht en bloedvergieten, uiteindelijk toch haar doel bereikt.
183