De guillotine (Simone van der Vlugt)
De guillotine (Simone van der Vlugt)
De guillotine (Simone van der Vlugt)
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
'Dat weet ik; ik moet er ook naartoe', zegt Jeanne. Sandrine<br />
zucht onhoorbaar. Ook dat nog.<br />
'Jij bent toch wasvrouw?', zegt ze.<br />
'Ja, maar daar verdien ik de kost niet mee als er geen zeep is',<br />
zegt Jeanne. Haar gerimpelde gezicht staat verbitterd. 'Weet je, het<br />
zijn de Girondijnen die de hele boel verpesten. Ze hebben het zo<br />
druk met praten over oorlog voeren dat ze óns vergeten. Het wordt<br />
tijd dat de Jacobijnen ze lozen.'<br />
Sandrine past er wel voor op daar een discussie over aan te<br />
gaan. 'Zeg, waarom ben je eigenlijk weggegaan uit Tours ? Mis je je<br />
ou<strong>der</strong>s niet?' vraagt Jeanne.<br />
'Mijn ou<strong>der</strong>s zijn dood.'<br />
'a!' Jeanne trekt haar wenkbrauwen op. 'Daar heeft Margot me<br />
niets <strong>van</strong> verteld. '<br />
'We praten er liever niet over.' Het kost Sandrine geen moeite<br />
om haar stern gesmoord te laten klinken. Ze hoeft alleen maar aan<br />
haar va<strong>der</strong> te denken, met zijn dikke buik en zijn staartpruikje.<br />
'Nee', zegt Jeanne. 'Dat zal wel.'<br />
Sandrine kijkt naar Jeanne en ziet dat de ogen <strong>van</strong> de vrouw<br />
scherp op haar gericht zijn, alsof ze dwars door haar heen kijkt.<br />
In de kerk zijn verschillende vrouwen al aan het werk. Lappen<br />
donkere stof liggen op lange tafels uitgespreid. Daar moeten uni<br />
formen voor de Franse soldaten <strong>van</strong> worden gemaakt.<br />
Sandrine probeert uit Jeannes buurt te blijven, maar de vrouw<br />
volgt haar hin<strong>der</strong>lijk. Ze slaagt er zelfs in een plaatsje tegenover<br />
Sandrine aan tafel te vinden.<br />
Sandrine kan prachtige figuren borduren: vlin<strong>der</strong>s, bloemen,<br />
dieren. Maar een uniform naaien is iets heel an<strong>der</strong>s. Nachtenlang<br />
heeft ze met Margot opgezeten om te leren hoe ze zomen moet leg<br />
gen en knoopsgaten maken. Ze kan zich nu redden in de werkzaal,<br />
maar ze legt het af tegen de vaardigheid <strong>van</strong> de an<strong>der</strong>e vrouwen.<br />
Met trillende vingers probeert Sandrine de draad door het oog<br />
<strong>van</strong> de naald te krijgen. On<strong>der</strong> haar oogharen door kijkt ze naar<br />
Jeanne. Gelukkig, ze staat net stof te knippen. Ze moet zich niet zo<br />
zenuwachtig laten maken door dat mens. Gewoon aan het werk<br />
gaan. Sandrine trekt een half afgemaakte broek naar zich toe en<br />
begint.<br />
125
Change language