De guillotine (Simone van der Vlugt)

'Kom.' Philippe pakt Sandrines hand. 'Het wordt me hier te druk.'
Ze lopen het landelijke pad van de Champs-Elysées op. De
ruisende bomen met hun geelbruine, naar beneden dwarrelende
bladeren hebben een kalmerende werking op Sandrine. De lucht is
doortrokken van de geur van vochtige aarde en rottende bladeren.
Sandrine haalt diep adem. Ze is nog steeds niet bekomen van haar
verbazing. Philippe twijfelt aan de Revolutie! Het liefst zou ze door
willen vragen, maar dit is daar niet de juiste omgeving voor. De
Champs-Elysées is vol wandelaars die opgewekt de executies
bespreken die ze net, op de Place de la Révolution, hebben bijge­
woond. Kinderen rennen met hoepels over het pad en onder de
bomen zitten mensen te genieten van de herfstzon.
Pas als ze een rustig plekje hebben gevonden, vraagt Sandrine:
'Weet je al wie ons heeft aangegeven bij het Veiligheidscomité?'
'Nee. Ik heb het op het stadhuis nagetrokken, maar ik heb niets
gevonden. Het was waarschijnlijk een anonieme tip. Heb je die
houten brievenbus gezien, die bij het Louvre hangt? Daar kun je
een briefje met een beschuldiging in doen', zegt Philippe.
Hij gaat wat dichter naast Sandrine lopen.
'Van de week hebben we een inval gedaan', zegt hij. 'Het was
's avonds laat en die mensen lagen al in bed. Het zouden zeer
gevaarlijke vijanden van de Revolutie zijn, verdacht van verraad en
het beramen van een samenzwering tegen de Jacobijnen. We moes­
ten ze arresteren en zoveel mogelijk bewijzen van hun schuld zien
te vinden. En die vonden we heel gemakkelijk: twee degens, ge­
kruist aan de muur gehangen. Die mensen, een ouder stel, stonden
in hun nachthemd en slaapmuts in de kamer en bezwoeren ons dat
die degens er voor de sier hingen. Dat ze er altijd al gehangen had­
den, vóór de Revolutie al. Ik geloofde ze.'
'Maar de anderen niet.'
'Nee. Die beschouwden een bot keukenmesje al als een
moordwapen.'
'En, wat zei je?'
'Niets! Wat moest ik zeggen ? Dat het een belachelijk bewijs
was ? Dat je aan de verkleuring van het behang kon zien dat die
wapens daar inderdaad al jaren hingen? Dat maakte niets uit; er
was helemaal geen bewijs nodig om die mensen te arresteren. Dat
139