De guillotine (Simone van der Vlugt)

More documents

Recommendations

Info

'Dag kind.' Margot kijkt haar oplettend aan. 'Alles goed?' 'Ja hoor.' Na een korte aarzeling omhelst Sandrine Margot ook. 'Weet je, ik heb je nooit bedankt voor alles wat je voor me hebt gedaan.' 'Dat hoeft ook helemaal niet. Dit is je thuis', zegt Margot. 'Ja', zegt Sandrine zacht. Ze glimlachen naar elkaar. Sandrine pakt haar mantel en loopt de binnenplaats op. Op het laatste moment kijkt ze nog even over haar schouder. Margot staat in de deuropening van de keuken. Er ligt een nadenkende uitdrukking op haar gezicht. 147
16 De middag gaat tergend langzaam voorbij. Het is koud in de kerk. Buiten slaat de regen met vlagen tegen de ramen. Om vijf uur haast Sandrine zich naar buiten. Het regent nog steeds, maar niet meer zo hard. Sandrine trekt de kap over haar hoofd en begint te lopen. Zorgvuldig de stromen modderwater ontwijkend loopt ze dezelfde route als altijd, naar huis. Ze slaat de Rue Paubourg St. Antoine in, maar loopt door waar ze anders afgeslagen zou zijn. Ze houdt de kap ver over haar hoofd, ook als het niet meer regent. Pas als ze het café La Bastille nadert, kijkt ze op. Aan de over kant van de straat blijft ze wachten tot Nicolas haar komt halen. Het duurt lang. De mensen kijken naar haar en dus loopt ze wat heen en weer. Na enige tijd ziet ze Philippe uit de steeg naast het café komen. Hij beent weg zonder op of om te kijken. Waar blijft Nicolas nou? Ongeduldig houdt Sandrine haar ogen gericht op de steeg. Ja, daar is hij ! Nicolas laat zich heel even zien in de steeg en wenkt haar. Sandrine steekt haastig de modderige straat over en loopt door de steeg naar de achterkant van het café. Zoals Philippe beloofd had, staat daar een boerenkar klaar. Een linnen huif beschermt de lading, die uit groenteafval bestaat, tegen regen en wind. Nicolas staat tegen de wagen geleund. Hij heeft een boerenkiel aan en een rode muts op zijn hoofd. Zijn gezicht is bleek en gespannen. knikt. 'Ben je er klaar voor?', zegt hij met vreemde stem. Sandrine 'Heeft Philippe een pas voor je meegenomen?' vraagt ze. 'Ja, kijk maar. Ziet er goed uit, hè?' Nicolas haalt het document tevoorschijn. 'Ja. Nou, dan kunnen we gaan, hè?', zegt Sandrine. Nicolas knikt. 'Heb je een warme mantel aan? Goed zo. Ga op de bodem van de wagen liggen, onder dat afval. Bij de poort zullen ze de huif er wel afhalen om de lading te doorzoeken, maar ik denk niet dat ze al die troep eraf gaan scheppen. Maak je zo klein moge lijk en beweeg je pas als ik zeg dat het veilig is. Goed?' 148
Page 2 and 3:
De guillotine Simone van der Vlugt
Page 4 and 5:
DEELt 1789
Page 6 and 7:
'We hadden nooit door de Marais moe
Page 8 and 9:
In het gedrang wordt ze tegen een m
Page 10 and 11:
Antoine, wit bestoven en met wapens
Page 12 and 13:
'Ken je hem?' vraagt Sandrine. 'Ik
Page 14 and 15:
Hij wijst naar een stoel in een hoe
Page 16 and 17:
'Ging Gaston een dokter zoeken?' ze
Page 18 and 19:
, . Dokter Rigal staart Sandrin e a
Page 20 and 21:
Sandrine veegt langzaam een losse k
Page 22 and 23:
Sandrine kijkt peinzend naar het st
Page 24 and 25:
het theater in Parijs, en 's zomers
Page 26 and 27:
uren lang acht er op een koets staa
Page 28 and 29:
van duiv en. Ze wrijft in haar og e
Page 30 and 31:
ijna onzichtbare pad, maar ergens g
Page 32 and 33:
3 'Sinds we hier zijn, doe ik 's na
Page 34 and 35:
Sandrines vader kijkt op en veegt z
Page 36 and 37:
. . -;;--- - ;'- Sandrine kijkt in
Page 38 and 39:
Sandrine stormt verder. Het bloed s
Page 40 and 41:
4 'Een zwerver?' herhaalt Sandrines
Page 42 and 43:
Foulon? denkt Sandrine. Wie is dat
Page 44 and 45:
'Pardon, mademoiselle', zegt hij, o
Page 46 and 47:
'Monsieur Ie baron! Vlucht! Ze hebb
Page 48 and 49:
5 De karos raast hotsend en botsend
Page 50 and 51:
De reis bestaat niet alleen maar ui
Page 52 and 53:
ça ira, ça ira les aristocrats on
Page 54 and 55:
DEEL 2 1792-1793
Page 56 and 57:
'Op straat moet je dat toch maar do
Page 58 and 59:
en dat had hij heel goed duidelijk
Page 60 and 61:
de toegangspoort aan de straatzijde
Page 62 and 63:
Sandrine kijkt rond. Zaten ze werke
Page 64 and 65:
straat uit. Ze schiet de Rue du Bac
Page 66 and 67:
7 Verfomfaaid wordt Sandrine 's mor
Page 68 and 69:
wel wilde dieren zoals ze naar haar
Page 70 and 71:
'De Rue des Francs-Bourgeois? Dan m
Page 72 and 73:
'Waarom niet? Iedereen wil toch gel
Page 74 and 75:
voudige witte muren, zware eikenhou
Page 76 and 77:
hoofd en trekt een willekeurig kran
Page 78 and 79:
8 Die nacht schrikt Sandrine op uit
Page 80 and 81:
tanden in, maar Sandrine bedankt. P
Page 82 and 83:
'Sandrine kookt de was uit,' beslis
Page 84 and 85:
de richting van de steeg, waar de k
Page 86 and 87:
9 Halverwege de nacht wordt Sandrin
Page 88 and 89:
'Pá', zegt Sandrine. Margot schudt
Page 90 and 91:
'Als het aan Marat lag, zouden jull
Page 92 and 93:
me.' Sandrine kijkt schuw om. 'Ik m
Page 94 and 95: hoofd van de jongeman door het gat
Page 96 and 97: 10 Vanaf dat moment mijdt Sandrine
Page 98 and 99: is een aristo! Een vervloekte arist
Page 100 and 101: Philippe zucht. 'Hoe vaak moet ik j
Page 102 and 103: Sandrine kijkt naar de vrolijke men
Page 104 and 105: 11 Nicolas geeft geen enkele blijk
Page 106 and 107: 'Erg? Vind je dat erg voor me? Ik:
Page 108 and 109: prijsstijgingen kunnen veel mensen
Page 110 and 111: mond als zij. Op dat moment draait
Page 112 and 113: dan steun ik hen. En als de koning
Page 114 and 115: het vriest en de straten van Parijs
Page 116 and 117: 'Philippe gaat toch', zegt Maurice.
Page 118 and 119: 'Sandrine', zegt Margot zacht. Sand
Page 120 and 121: 'Het is gebeurd! Het is gebeurd!' S
Page 122 and 123: 'Dat weet ik; ik moet er ook naarto
Page 124 and 125: had binnengelaten, had ik nergens h
Page 126 and 127: 'Ik zie het gewoon niet voor me. Ni
Page 128 and 129: uit en glijdt onder de dekens. Maar
Page 130 and 131: 'Waar kom je vandaan? Wie waren je
Page 132 and 133: 14 De zomer van 1793 gaat traag en
Page 134 and 135: is afgebladderd, de ruiten zijn sme
Page 136 and 137: 'Kom.' Philippe pakt Sandrines hand
Page 138 and 139: Verbaasd neemt Sandrine een bruin p
Page 140 and 141: 'Niets. Ik moet je spreken', zegt P
Page 142 and 143: 'Ik schrik van je!' roept ze uit. '
Page 146 and 147: Sandrine knikt bleekjes. Nicolas pa
Page 148 and 149: Nicolas kijkt over zijn schouder. D
Page 150 and 151: gebruikt. Een muffe, ongezonde geur
Page 152 and 153: 17 Het grootste deel van de nacht l
Page 154 and 155: drine naar een klein gezelschap dat
Page 156 and 157: eerste maaltijden bij de Lambertins
Page 158 and 159: , Amélie Dupont, negenendertig jaa
Page 160 and 161: sters staan. Daarbij zijn de 'zitka
Page 162 and 163: 'Natuurlijk wel; voortdurend.' 'We
Page 164 and 165: Sandrine loopt langs Nicolas' cel,
Page 166 and 167: 19 De kar hobbelt door de Rue de To
Page 168 and 169: Sandrine ziet helemaal geen deur. H
Page 170 and 171: dat je gearresteerd was, kreeg ik d
Page 172 and 173: loopt meteen. Het is de Officier va
Page 174 and 175: 'In orde.' Hij krijgt zijn papieren
Page 176 and 177: een smal gangetje in dat uitkomt op
Page 178 and 179: oerenkar. Het soort karren waarop z
Page 180 and 181: maar dikwijls 'Ook pogingen om de o
Page 182 and 183: Simone va n der Vlugt -- Leven en w
Page 184 and 185: spannend zijn, en dat je van het be
Page 186 and 187: vrouw, niet aarzelt om Sandrine ond
show all

De guillotine (Simone van der Vlugt)

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?