De guillotine (Simone van der Vlugt)

Ze stappen weer in. Bij Am bo ise steken ze via de oude stenen
br ug de rivier over. Het grootste gedeelte van het onver harde pad
voert vervolg ens do or het bos, waar grote banen zonlicht door het
jonge groen vall en. Ma ar opeens ope nt het bos zich en strekken
glooiende wijngaarden zich voor he n uit. Een hele tijd rijden ze zo
voort. Da n te kent de zoom va n een nieuw woud zich af en, daar
vl akbij, de hoogste torentjes van een kasteel.
'We zijn er !' Sandrin e en Michel le hang en uit het ra ampje, ma ar
hun moeder ge bie dt hen recht te ga an zitten.
Het park en het kastee l acht er het grot e ijzeren hek zien er verla ­
ten uit. Als ze onder de kasta njebomen door de oprijla an op rijden,
schiet er ee n verschrikte haas voor de karos langs. Ze rijden re cht
op het kastee l af, hobbelend ov er de ke ien, door de overwelfde
gang naar de binnenpl aats.
Zodra Miche l, de oude rentmeest er, de wielen hoort ratelen,
komt hij naar buiten om hen te ver welkome n. Ook zijn vrouw
Cor ine komt haa st ig aanlopen.
'Monsieur Ie baron, madame ! Wat pr ettig om u weer te zien ! En
mademoiselle Michelle, mademoiselle Sandr ine .. .' Mic he l buigt .
De baro n en de barones knikken vrie ndelijk maar formeel .
'Late n we naar bi nnen gaan, ik ben moe', zegt de barone s.
'Ik ben al me t het diner be zig. Wilt u eerst ko ffie?' vraagt Corine.
'Heel gra ag, Corine', knikt de barones.
Sandrine en Mich elle zij n al ac hter Michel aan naar binnen ge lopen.
Sandrine re nt de tr ap op naar haar eigen kam er. Ze tr ekt de
gor dijne n om het hemelbed open en gaat op de rand va n het bed
zitt en. Eduar d brengt ha ar koffers bove n. Ju lie volgt hem op de
voet en begint direct uit te pakken. Daarna loopt ze door naar de
slaa pk am er van Michell e.
Sandrin e gooit het raam van haar sla apkamer open en leunt
naar bu iten. Genietend laat ze haar blik over de vertrouwde omge ­
ving glijden; het beboste park, de go lvende akkers en wijngaarden
daar achter en in de verte het sp itse kerktorentje van het dorp. Een
zacht windje drijft de geur van bloesem naar haar to e. Uit de slot ­
gracht klinkt het luide gekwaak van kikk ers . Sandr ine haalt diep
adem en gl iml acht.
De volgend e ochtend wordt Sa ndrine wakker van het geko er
30