De guillotine (Simone van der Vlugt)

'Je kan het er zo weer opzetten hoor!' Pierre drukt het hoofd
weer vast op het poppetje. 'En kijk, ik heb er nog veel meer!' San­
drine kijkt naar de verzameling adellijke poppetjes. Haar oren sui­
zen, een kloppende hoofdpijn komt opzetten.
'Maar ik mag hem niet hebben van maman', zegt Pierre.
'Inderdaad. En ik heb je ook uitgelegd waarom. Gooi dat ding
weg, Pierre. Ik wil het niet meer zien', zegt zijn moeder.
Spijtig schuift Pierre het speelgoed onder de bank.
Voor ze die avond naar bed gaat, staat Sandrine nog een tijd door
het venster naar buiten te kijken. De levendigheid op straat is ver­
stild; de werkplaatsen en winkels zijn gesloten, de mensen zitten in
hun huizen bijeen.
Aan de overkant zwalkt een man voorbij. Hij steekt over en
blijft midden in de straat staan.
'An me reet, de Revolutie!' schreeuwt hij .
Zijn stem galmt tussen de gevels van de huizen.
'An me reet, de Revolutie! An me reet!'
Wat doet hij nou? Sandrine kan haar oren niet geloven. Je kunt
al worden opgepakt als je zonder kokarde op straat loopt, laat
staan als je dit soort dingen roept! Waarom gaat die man niet snel
weg? Waarom blijft hij daar maar staan? Straks komt de Nationale
Garde nog!
Ongerust kijkt Sandrine de donkere straat in.
'An me reet!' schreeuwt de man nog een keer. Hij slentert verder.
Aan het begin van de straat klinken snelle voetstappen. Sandrine
houdt haar adem in. Daar heb je het al. En voor hij het weet, is de
man omsingeld door soldaten van de Nationale Garde. Hij wordt
ruw bij de arm gepakt en meegevoerd naar een van de vele gevan­
genissen die Parijs tegenwoordig telt. Kloosters en paleizen zijn leeg
komen te staan en de revolutionaire regering heeft daar onmid­
dellijk een nieuwe bestemming voor gevonden. En nog schijnen die
noodgevangenissen niet genoeg te zijn. Ze puilen uit van de gevan­
genen. Want Parijs wordt het onophoudelijke geklak van de guil­
lotine een beetje moe en begint te protesteren. Het zijn allang niet
meer alleen edelen die worden opgepakt. ..
Langzaam keert Sandrine zich van het venster af. Ze kleedt zich
130