De guillotine (Simone van der Vlugt)
De guillotine (Simone van der Vlugt)
De guillotine (Simone van der Vlugt)
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Er staat een eiland op getekend, dat hij herkent als het Ile-de-Ia<br />
Cité door het schetsje <strong>van</strong> de Notre Dame. Daaron<strong>der</strong> is een straatje<br />
aangegeven waarbij een lantaarn staat afgebeeld. Een pijl wijst<br />
naar een huis met een tekeningetje <strong>van</strong> een zadel erbij.<br />
Nicolas staart naar het briefje in zijn hand. Hij begrijpt niet precies<br />
wat het te betekenen heeft, maar hij weet wel dat dit niet voor<br />
de bewaker bestemd is. En dat dat pak niet toevallig on<strong>der</strong> zijn<br />
dekens lag.<br />
Er is er maar één die hiervoor verantwoordelijk kan zijn: Philippe!<br />
Een woeste vreugde maakt zich <strong>van</strong> Nicolas meester. Als Philippe<br />
zijn nek heeft uitgestoken voor hém, dan zal hij dat zeker hebben<br />
gedaan voor Sandrine!<br />
Opeens herinnert hij zich de woorden <strong>van</strong> Fouquier-Tinville: 'Er<br />
zijn een paar ge<strong>van</strong>genen ontsnapt tijdens het transport naar de<br />
.<br />
Conciergerie, dus er is haast bij.'<br />
Zou het mogelijk zijn dat Sandrine tot die ontsnapte ge<strong>van</strong>genen<br />
behoort? Hoop gloeit in hem op.<br />
Hij bestudeert het briefje nog eens goed en komt tot de conclusie<br />
dat Philippe de Rue de la Lanterne moet bedoelen. Die is<br />
immers vlak bij de Notre Dame.<br />
In de schaduw <strong>van</strong> de hoge huizen loopt Nicolas naar de Pont<br />
Neuf en steekt de brug over. Dankbaar laat hij zich door de duistere<br />
straatjes <strong>van</strong> het Ile-de-Ia-Cité opslokken. Zon<strong>der</strong> enige moeite<br />
vindt hij de Rue de la Lanterne.<br />
Het uithangbord <strong>van</strong> een zadelmaker vertelt hem waar hij moet<br />
zijn. Met ijskoude vingers probeert Nicolas de sleutel in de deur<br />
naast de winkel. <strong>De</strong> deur gaat open. Een donkere trap ligt voor<br />
hem. Nicolas sluit de deur achter zich en loopt naar boven.<br />
Sandrine!<br />
Hij moet zich beheersen om haar naam niet uit te schreeuwen.<br />
<strong>De</strong> trap komt uit op een stikdonker portaal. Op de tast vindt hij<br />
de deur en het slot. Achter de deur is alles rustig. Geen voetstappen,<br />
geen stem die vraagt wie daar is.<br />
Nicolas duwt de deur open en stapt de kamer binnen. Hier en<br />
daar staan wat olielampjes, die Nicolas aansteekt met de tondel die<br />
ernaast ligt. Verwon<strong>der</strong>d kijkt hij rond.<br />
Het vertrek is leeg, op wat wankel meubilair na. Nicolas loopt<br />
178