De guillotine (Simone van der Vlugt)

'Burgeres? De Rue des Francs-Bourgeois?'
De vrouw neemt haar op met een vlugge, wantrouwige blik.
Haar ogen blijven rusten op de lege plek op Sandrines borst.
Haar kokarde! Natuurlijk! Ze is vergeten een kokarde op te
spelden!
Ze loopt maar snel dOOL De ogen van de vrouw branden in haar
rug. Hoe moet ze nu bij de familie Lambertin komen? Ze durft de
aandacht niet meer op zich te vestigen. Een beetje verloren blijft
Sandrine staan. Mensen lopen haar voorbij. Kijken ze nou allemaal
naar haar of lijkt dat maar zo? Sandrine kruist haar armen voor
haar borst. Haar oog valt op twee vrouwen die met elkaar staan te
praten. Een klein kind drentelt om hen heen.
'Maman!', zegt het meisje klaaglijk. 'Gaan we nou naar huis?'
De moeder let niet op haar dochtertje. Ze praat gewoon door.
Het meisje stampt met haar klomp en gooit baldadig haar mutsje
in de modder. Uitdagend kijkt ze naar haar moeder, maar die ziet
het niet eens.
Sandrine kijkt naar het mutsje van het kind, waaraan een witte
kokarde met een stukje lint is vastgemaakt. Als het meisje zich
omdraait en aan haar moeders rok trekt, loopt Sandrine vlug voorbij,
raapt het mutsje op en schiet een zijstraatje in.
Ze holt het straatje uit, slaat een hoek om en trekt de kokarde
van het mutsje. Ze maakt hem met het lintje vast aan het lijfje van
haar rok. Verlicht haalt ze adem. Nu opletten dat ze burger en burgeres
zegt, dan zal het wel gaan.
Ze komt nu in een wat beter gedeelte van de stad: een lange
straat met aan weerszijden winkels. Het lijkt de Rue Faubourg St.
Antoine wel. Daar stuitten Julie en zij op het oproer, nu drie jaar
geleden, toen ze de koets uitvluchtten. Maar die straat is zo lang.
Welke kant moet ze op?
Sandrine kijkt om zich heen. De mensen die hier lopen. zien er
niet zo slonzig uit als die groep vrouwen van daarnet. Ze valt nu
ook niet meer zo op in haar dienstmeidenkleding. Er lopen zoveel
meisjes als zij rond. Ze onderscheiden zich alleen van haar door
hun ingevallen wangen.
Sandrine kiest zorgvuldig iemand uit om de weg aan te vragen.
Een meisje van haar leeftijd. Ze krijgt vriendelijk antwoord.
72