De guillotine (Simone van der Vlugt)
De guillotine (Simone van der Vlugt)
De guillotine (Simone van der Vlugt)
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
uit en glijdt on<strong>der</strong> de dekens. Maar de slaap wil niet komen. Ze<br />
hoort voetstappen op straat en ze spitst haar oren. Ie<strong>der</strong>e nacht is<br />
ze bang dat die voetstappen voor háár deur ophouden. Klaarwakker<br />
ligt ze naar de zol<strong>der</strong>ing te kijken. Ze hoort Maurice de sloten<br />
controleren. Margots voetstappen klinken op de trap. Dan wordt<br />
er op de deur gebonsd. Niet gewoon gebonsd, maar dreigend geroffeld,<br />
begeleid door geschreeuw.<br />
Sandrine vliegt rechtop in bed. Verstijfd <strong>van</strong> angst wacht ze af.<br />
Er wordt geschreeuwd en opnieuw gebonsd. 'Opendoen, in naam<br />
<strong>van</strong> het volk!'<br />
Sandrine springt uit bed. Haar ogen schieten door het kleine<br />
kamertje.<br />
Het raam!<br />
Nee, dat is onmogelijk. Zelfs al zou ze zich erdoor kunnen wurmen,<br />
dan zou ze een va! <strong>van</strong> de <strong>der</strong>de verdieping nooit overleven.<br />
Ze drukt haar rug tegen het venster en denkt koortsachtig na. 0<br />
God, haar sieraden! Ze duikt on<strong>der</strong> in de kast en grist het zakje<br />
met de dngen en de armband <strong>van</strong> haar moe<strong>der</strong> naar zich toe. Met<br />
trillende handen opent ze het vensterraam en duwt de luiken open.<br />
Ze hangt het zakje aan een dikke splinter aan de buitenkant <strong>van</strong><br />
het luik en sluit beide luiken weer.<br />
Voetstappen op de trap.<br />
Niet bij machte om een stap te verzetten wacht Sandrine af.<br />
Margot komt haar kamer binnen. Uiterlijk is ze kalm en beheerst,<br />
maar haar geruststellende glimlach heeft iets verkrampts.<br />
'Sandrine, kom mee naar beneden. Ze gaan huiszoeking doen.<br />
Blijf rustig, m'n kind. Ze hebben geen enkel bewijs!'<br />
Maar dat hebben ze ook niet nodig en dat weten ze alletwee.<br />
Steun zoekend bij de leuning loopt Sandrine in haar lange katoenen<br />
nachthemd de trap af. Margot slaat nog snel een omslagdoek om<br />
haar heen.<br />
Beneden klinken de voetstappen <strong>van</strong> de soldaten, de scherpe<br />
vragen <strong>van</strong> de sergeant, Maurices rustige stem.<br />
Margot drukt bemoedigend Sandrines hand en dan stappen ze<br />
de zitkamer binnen. Sandrine weet nog net een verschrikte kreet binnen<br />
te houden. Soldaten met bajonetten lopen door de karnet; trekken<br />
laden open, openen kasten en halen alles overhoop. Pierre staat dicht<br />
131
Change language