ΠΡΑΚΤΙΚΑ 4ου ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ –EUROMED 2021

4 ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ψηφιοποίησης Πολιτιστικής Κληρονομιάς
EUROMED 2021, 30/9 - 3/10/2021
Τα υποσυστήματα που αναπτύσσονται αξιοποιούν διαφορετικές τεχνολογίες, οι οποίες δοκιμάζονται
σε εθνικά και διεθνή έργα σε αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία, όπως είναι τα αποθετήρια
αρχαιολογικών πόρων (Repositories), (Tsiafaki, 2012∙ Stone, 2018, 372–376), οι ψηφιακοί χάρτες και
ιστοσελίδες (Maps-Web), (Koussoulakou κ.ά. 2011, 152-159), οι εφαρμογές επαυξημένης
πραγματικότητας (Augmented Reality), (Kiourt κ.ά., 2020), διαδραστικής εξατομικευμένης αφήγησης
(Digital Storytelling), (Katifori κ.ά., 2018), οι εφαρμογές Παιγνίων Σοβαρού Σκοπού (ΠΣΣ, Serious
Games) και άλλων παιγνίων (Gamification), (Συλαίου, 2020, 13-14) και τα εικονικά μουσεία (Virtual
Museums).
Καινοτομία του myELeusis, ωστόσο, είναι η συνδυαστική ανάπτυξη και χρήση αυτών των ψηφιακών
εφαρμογών ως ενιαία σύλληψη με επίκεντρο το Ιερό της Ελευσίνας. Δημιουργείται έτσι ένα
πρωτοποριακό μοντέλο συνολικής ψηφιακής διαχείρισης και ανάδειξης αρχαιολογικών χώρων και
μουσείων. Ακολουθεί μια σύντομη παρουσίαση των ψηφιακών εργαλείων που αναπτύσσονται στο
πλαίσιο του myELeusis, προκειμένου να γίνει κατανοητό το σκεπτικό αλλά και το αντικείμενο του
έργου.
3.1 Υποσυστήματα myELeusis
Όσον αφορά στους ψηφιακούς πόρους, το αποθετήριο του myELeusis (myELeusis.Repo) είναι
ιδιαίτερα σημαντικό, καθώς όχι μόνο θα συμβάλλει στην πληρέστερη τεκμηρίωση μνημείων και
εκθεμάτων, αλλά και θα τροφοδοτεί τα υποσυστήματα της πλατφόρμας με ψηφιακό περιεχόμενο. Τα
αποθετήρια εν γένει προσφέρουν σε ειδικούς και μη, εργαλεία για την καταγραφή, μακροπρόθεσμη
διατήρηση και διάχυση των δεδομένων (Tsiafaki, 2012). Έτσι, ένα ψηφιακό αποθετήριο οφείλει να
παρέχει ορισμένες βασικές υπηρεσίες που είναι: α. η αναζήτηση της πληροφορίας, β. η πλοήγηση, γ. η
πρόσβαση στο περιεχόμενο, δ. η διαχείριση του περιεχομένου, ε. η διατήρηση και διαφύλαξη του
ψηφιακού υλικού, στ. η παροχή του περιεχομένου σε άλλα αποθετήρια ή/και υποσυστήματα, και τέλος
ζ. η άντληση του περιεχομένου από άλλα αποθετήρια. Ενταγμένο σε ένα αποθετήριο, ένα μνημείο
αποκτά τη δυνατότητα να συνοδεύεται από ποικίλους ψηφιακούς πόρους (κειμενική πληροφορία,
αφηγήσεις, φωτογραφίες, 3Δ ψηφιακά αντίγραφα τεχνέργων και τμημάτων του αρχαιολογικού χώρου).
Με τον τρόπο αυτό, το σχετικό περιεχόμενο καθίσταται ευκολότερα διαχειρίσιμο και αξιοποιήσιμο από
τους ερευνητές, αλλά και δυνητικά από το ευρύ κοινό, ενώ παράλληλα το ψηφιακό αποθετήριο μπορεί
να λειτουργεί ως σημείο εισαγωγής, οργάνωσης και μελέτης (Stone 2018, 372–376). Πρωταρχικός
ρόλος, λοιπόν, του myEleusis.Repo είναι η φιλοξενία των ψηφιακών πόρων που θα προκύψουν από το
έργο (2Δ και 3Δ), καθώς και ο διαμοιρασμός αυτών στα διάφορα υποσυστήματα, ανάλογα με τις
ανάγκες και τη στοχοθεσία της ΕΦΑΔΑ.
Ως προς τα υπόλοιπα υποσυστήματα του myELeusis, αυτά μπορούν να ενταχθούν στις παρακάτω
ομάδες ανάλογα με τον τρόπο πρόσβασης του επισκέπτη-χρήστη:
Α. Πρόσβαση μέσω διαδικτυακών εφαρμογών (Πριν ή/και Μετά από την επίσκεψη στον
χώρο):
Καθώς οι διαδικτυακοί χάρτες και οι ιστοσελίδες, ως εφαρμογές που συνδυάζονται συχνά και με τα
προαναφερθέντα αποθετήρια, αποτελούν επίσης σημαντικές τεχνολογίες, η γεωγραφική τοποθέτηση
οποιουδήποτε σημείου ενδιαφέροντος, στην περίπτωσή μας αρχαιολογικού, μπορεί να συμβάλλει
σημαντικά στην προβολή του στον παγκόσμιο ιστό, ιδιαίτερα πριν και μετά από την επίσκεψη στον
ίδιο τον χώρο. Βασική ιδιότητα ενός ψηφιακού χάρτη είναι ότι διαθέτει σημεία ενδιαφέροντος (points
of interest-POI), καθένα με τα δικά του χαρακτηριστικά (έκταση, προβολή, χρωματισμό, επισήμανση,
πρόσθετο πολυμεσικό υλικό, παραπομπές σε υπερσυνδέσμους) και μπορεί να
εμπλουτίζεται/αναθεωρείται διαρκώς. Άλλη μια δυνατότητα που προσφέρουν οι διαδραστικοί
242