26.07.2022 Views

ΠΡΑΚΤΙΚΑ 4ου ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ –EUROMED 2021

Το συνέδριο πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα 30 – 3 Οκτωβρίου 2021, στην Αθήνα, στις υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις του Εργαστηρίου Μη - Καταστροφικών Ελέγχων και Μεθοδολογιών Διάγνωσης Συστημάτων, Πανεπιστημιούπολη 2-Αιγάλεω Αττικής. Copyright: Δίκτυο «ΠΕΡΡΑΙΒΙΑ» Α΄ Έκδοση: Ιούνιος 2022 Για την Ελληνική Γλώσσα: Δίκτυο «ΠΕΡΡΑΙΒΙΑ» Γλώσσες: Ελληνική (gre) Γλώσσα πρωτοτύπου: Ελληνική (gre) ISBN: 978-618-85119-1-0 Επιμέλεια- Υπεύθυνος: ΚΩΝ. ΣΚΡΙΑΠΑΣ-ΔΙΚΤΥΟ «ΠΕΡΡΑΙΒΙΑ» E-Mail: perrevianet@gmail.com ΤΗΛΕΦΩΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: +30-6974-881944 FAX: +30-24210-71200 Διεύθυνση Αλληλογραφίας: Κωνσταντά 247-249 -ΒΟΛΟΣ (Τ.Κ. 38 222) E-Mail: euromed.greece@gmail.com

Το συνέδριο πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα 30 – 3 Οκτωβρίου 2021, στην Αθήνα, στις υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις του Εργαστηρίου Μη - Καταστροφικών Ελέγχων και Μεθοδολογιών Διάγνωσης Συστημάτων, Πανεπιστημιούπολη 2-Αιγάλεω Αττικής.

Copyright: Δίκτυο «ΠΕΡΡΑΙΒΙΑ»
Α΄ Έκδοση: Ιούνιος 2022

Για την Ελληνική Γλώσσα: Δίκτυο «ΠΕΡΡΑΙΒΙΑ»
Γλώσσες: Ελληνική (gre)
Γλώσσα πρωτοτύπου: Ελληνική (gre)

ISBN: 978-618-85119-1-0

Επιμέλεια- Υπεύθυνος: ΚΩΝ. ΣΚΡΙΑΠΑΣ-ΔΙΚΤΥΟ «ΠΕΡΡΑΙΒΙΑ»
E-Mail: perrevianet@gmail.com
ΤΗΛΕΦΩΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: +30-6974-881944 FAX: +30-24210-71200
Διεύθυνση Αλληλογραφίας: Κωνσταντά 247-249 -ΒΟΛΟΣ (Τ.Κ. 38 222)
E-Mail: euromed.greece@gmail.com

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

4 ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ψηφιοποίησης Πολιτιστικής Κληρονομιάς

EUROMED 2021, 30/9 - 3/10/2021

Εντούτοις, η αυθεντικότητα είναι μια ετικέτα που συνδέεται με την εμπορική πλευρά της παράδοσης

και της κουλτούρας, με σκοπό την θέαση τους από τους δυνητικούς επισκέπτες (Feifer, 1985). Ο Culler

το καταδεικνύει από μια σημειωτική προσέγγιση, δίνοντας το παράδειγμα της Ιαπωνίας, θέτοντας το

ερώτημα «ποια είναι η πραγματική Ιαπωνία τελικά;» (1981). Καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η

αυθεντικότητα της Ιαπωνίας όπως παρουσιάζεται μέσα από την τουριστική βιομηχανία δεν

αντικατοπτρίζει την πραγματική Ιαπωνικότητα και επομένως δεν «αξίζει» να ιδωθεί από τον επισκέπτη

(Culler 1981:133). Κατά συνέπεια υποστηρίζει ότι η αυθεντικότητα αποτελεί τελικά αυτό που ονομάζει

ο Urry «Τουριστικό βλέπειν» (2001). Σύμφωνα με τον Bruner, οι τουριστικές αυθεντικές εμπειρίες δεν

βασίζονται σε καμία πραγματική εκτίμηση των ντόπιων, αλλά μάλλον σε μια προβολή από τη δυτική

συνείδηση (1991). Οι επισκέπτες δεν πληρώνουν χιλιάδες δολάρια για να δουν τα παιδιά να πεθαίνουν

στην Αιθιοπία, πληρώνουν όμως για να δουν τον ευγενή άγριο, μία συγκεκριμένη συμπεριφορά, μία

συγκεκριμένη κουλτούρα, ασχέτως αν αυτή η κουλτούρα που αναδεικνύεται είναι ενός μακρινού

παρελθόντος, το οποίο μπορεί να αποτελεί ένα τέχνασμα της φαντασίας τους (Bruner 2017).

Από τα παραπάνω διαμορφώνεται το ερώτημα, με ποια κριτήρια επιλέγονται τα στοιχεία της

πολιτιστικής κληρονομιάς που θα αναδειχθούν και θα προβληθούν; Ο Oakes αναφέρει ότι η

μοναδικότητα της πρωτόγονης και παραδοσιακής κοινωνίας, σε μεγάλο βαθμό, είναι περισσότερο μια

κουλτούρα μιας συγκεκριμένης ιστορικής περιόδου παρά μια συγκεκριμένη αυθεντική συμπεριφορά

μιας εθνοτικής ομάδας (1978). Ο Oakes μάλιστα πιστεύει ότι η «τώρα» αναπτυγμένη Δύση ήταν κάποτε

παραδοσιακή (Oakes, 2010). Πολλές αναπτυσσόμενες κοινωνίες βρίσκονται ακόμη στο

«παραδοσιακό» στάδιο, δεδομένου ότι δεν ακολούθησαν την εξελικτική πορεία του κόσμου στο

σύνολό του, με συνέπεια οι κοινωνικές τους αξίες και άρα οι τρόποι ζωής τους να καταστούν

«παραδοσιακοί» ή «πρωτόγονοι» στα μάτια της σύγχρονης (δυτικής) κουλτούρας (1978). Αυτό δεν

σηματοδοτεί ότι οι άνθρωποι στις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες δεν επιθυμούν να αλλάξουν, αν και

μπορεί να φαίνονται ευτυχείς για τους ξένους που μπορεί να είναι απρόθυμοι να τους δουν να αλλάζουν,

και θα ήταν ευτυχείς αν διατηρήσουν τις περιθωριοποιημένες θέσεις τους (Oakes, 2010). Αντίθετα ο

Wall (1996) αναφέρει ότι «Παραδόξως, σε ένα τουριστικό πλαίσιο, οι κάτοικοι των περιοχών

προορισμού μπορεί να ενθαρρυνθούν να διατηρήσουν τις παραδόσεις τους για να μπορέσουν να

αναπτυχθούν», (Wall, 1996, 208-211).

Πώς λοιπόν επιλέγεται ποια συγκεκριμένη ιστορική στιγμή του παρελθόντος θα προβληθεί; Σύμφωνα

με τον Zerubavel (1993) το κοινωνικό περιβάλλον είναι αυτό που διαμορφώνει τον τρόπο που

σκέφτεται κανείς το παρελθόν. Αυτό σημαίνει ότι ανάλογα με τις ανάγκες που έχει η κάθε κοινωνία,

θα επιλέξει να αναβιώσει εκείνο το κομμάτι του παρελθόντος της που καλύπτει τους εκάστοτε

εθνοτικούς, κοινωνικούς, οικονομικούς σκοπούς της. Μάλιστα αναφέρει ότι η «εφεύρεση» της

παράδοσης είναι επιλεκτική (Zerubavel, 1993). Συνήθως, τα στοιχεία που μπορούν να συσχετιστούν

με μια «φυσική», προ-βιομηχανική ζωή της κοινωνίας επιλέγονται για να αντιπροσωπεύουν τον

παραδοσιακό εθνικό πολιτισμό και οι υπόλοιπες πτυχές του παρελθόντος αγνοούνται ή ξεχνιούνται

(Zerubavel 2008). Το κοινωνικό περιβάλλον που θα επιλέξει να αναβιώσει μία συγκεκριμένη

κουλτούρα δεν είναι ανάγκη να είναι μακρινοί παρθένοι προορισμοί προς εκμετάλλευση, μπορούν

κάλλιστα να βρίσκονται κάπου κοντά και να συνίστανται στην επιβίωση προηγούμενων μορφών

ύπαρξης, που πλέον διαμορφώνονται σε τοπία οπτικής κατανάλωσης (Wang, 2000). Αυτή η

κατανάλωση μπορεί να έρχεται σε άμεση σύγκρουση με τον σκοπό που αρχικά διαμορφώθηκαν να

εξυπηρετούν ή όχι, και να δημιουργηθούν εκ νέου καθαρά ως καταναλωτικό προϊόν (MarcMorell,

2018). Ένα τέτοιο παράδειγμα αποτελεί η αναβίωση του ρεμπέτικου, το οποίο ξεκίνησε να ξανά

σκηνοθετείται, όταν συμπεριλήφθηκε στον κατάλογο των στοιχείων της άυλης πολιτιστικής

κληρονομιάς της UNESCO (Γιάννης Κτενάς, 2018)

596

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!