ΠΡΑΚΤΙΚΑ 4ου ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ –EUROMED 2021

4 ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ψηφιοποίησης Πολιτιστικής Κληρονομιάς
EUROMED 2021, 30/9 - 3/10/2021
Ο ΛΥΣΙΠΠΟΣ ΕΝΑΣ ΠΕΡΙΦΗΜΟΣ ΑΓΝΩΣΤΟΣ
Συγγραφέας :Μαρία Γαβριήλ
AΣΚΤ,Τμήμα : Η Τέχνη των Τρισδιάστατων Απεικονίσεων και Εκτυπώσεων/ Γλυπτική
και Ηλεκτρονικοί Υπολογιστές/ The Art of Three Dimensional Imaging and Printing /
Sculpture and Computers
Email: mariagavriil@hotmail.gr/marigavr@asfa.gr
Σύνδεσμος πλήρους εργασίας: http://www.sculpture.asfa.gr/Lysippos_Gavril.html
Ο Λύσιππος, γεννήθηκε στη Σικυώνα γύρω στο 390 π.X. και πέθανε εκεί, εξήντα περίπου χρόνια μετά.
Εργάτης του χαλκού στα νεανικά του χρόνια, υπήρξε αυτοδίδακτος στη τέχνη της γλυπτικής κι
αργότερα ηγήθηκε της Σχολής του Άργους και της Σικυώνας και έγινε ο προσωπικός γλύπτης του
Μεγάλου Αλεξάνδρου. γύρω στο 390 π.X.
Ιδιοφυής, μεγάλος, πρωτοπόρος. Όπως και να τον χαρακτηρίσει κανείς, ο Λύσιππος από τη Σικυώνα,
είναι ο καλλιτέχνης που άλλαξε τους κανόνες, ο γλύπτης που κατέκτησε την τρίτη διάσταση του
χώρου. Κατατάσσεται από τους αρχαίους συγγραφείς ως ένας από τους σημαντικότερους γλύπτες του
4ου αιώνα π.Χ., μαζί με τον Φειδία, τον Μύρωνα, τον Πολύκλειτο, τον Πραξιτέλη και τον Σκόπα.
Ο Λύσιππος εργάστηκε αποκλειστικά στο μέταλλο. (Ειδικότερα για τον Ηρακλή: Vermeule,
Cornelius. “The Weary Herakles of Lysippos.” American Journal of Archaeology 79, no. 4 (1975):
323–32 / https://doi.org/10.2307/503065. Επίσης https://www.britannica.com/biography/Lysippus.
Για ανάλογης τεχνικής έργα βλ. Τhe Getty Bronze, Jin'Frel, The J. Paul Getty Museum 1982, σελ. 29).
Γνώρισε μακρά σταδιοδρομία, από τη δεκαετία του 360 έως και την τελευταία δεκαετία του αιώνα.
Από πολλούς ιστορικούς κατατάσσεται στην ύστερη Κλασική περίοδο, όμως είναι ορθότερο να
μελετηθεί ως «εισαγωγή» στην πλαστική της ελληνιστικής περιόδου.
Ο Λύσιππος, ως γλύπτης, στέκεται μεταξύ δύο εποχών, της κλασικής ελληνικής και της ελληνιστικής,
υπήρξε ο παραγωγικότερος από όλους τους αρχαίους γλύπτες και σύμφωνα με τον Πλίνιο,
δημιούργησε περισσότερα από 1500 έργα. Από τα εργαστήριά του βγήκαν στο μπρούντζο, (που ήταν
το αγαπημένο υλικό του καλλιτέχνη), αγάλματα θεών, βασιλέων, ηρώων, αθλητών και άλλων θνητών
και ποικίλα συμπλέγματα διαφόρων μορφών, καθώς και προσωπογραφίες, όπως αυτές του Μεγάλου
Αλεξάνδρου ή ανθρώπων του περιβάλλοντός του.
Ως επικεφαλής ενός μεγάλου εργαστηρίου, οι μαθητές του μιμήθηκαν εξαιρετικά πιστά το ύφος του,
τόσο ώστε τα έργα τους να μην διακρίνονται από αυτά του δασκάλου τους.
Το έργο του Λυσίππου, που καλύπτει ολόκληρο τον 4ο αιώνα π.Χ., άσκησε ίσως τη μεγαλύτερη
επίδραση σ’ ολόκληρη την ελληνιστική γλυπτική παραγωγή. Εκτός από την Σικυώνα, τον τόπο που
γεννήθηκε κι εργάστηκε κατά κύριο λόγο, μεγαλούργησε και σ’ άλλες μεγάλες πόλεις της
αρχαιότητας, όπως Κόρινθο, Ίσθμια, Άργος, Ολυμπία, Αθήνα, Δελφούς, Σπάρτη, Μακεδονία και
Λήμνο.
Οι μορφές του ολοκληρώνουν τα επιτεύγματα του Σκόπα κι απλώνονται στις τρεις διαστάσεις,
προσφέροντας στο θεατή περισσότερες αισθητικά άρτιες όψεις. Είναι ψηλόλιγνες, εύκαμπτες, μυώδεις
και με σχετικά μικρό κεφάλι.
Στη διάρκεια των πρώτων χρόνων της δημιουργίας του, ασχολήθηκε με την παραγωγή αγαλμάτων
αθλητών, θεοτήτων και ηρώων, σύμφωνα με τα πρότυπα του Πολυκλείτου. Στην πορεία όμως ο ίδιος
628