zeszyt nr 10/2011 - Zbliżenia Interkulturowe
zeszyt nr 10/2011 - Zbliżenia Interkulturowe
zeszyt nr 10/2011 - Zbliżenia Interkulturowe
Erfolgreiche ePaper selbst erstellen
Machen Sie aus Ihren PDF Publikationen ein blätterbares Flipbook mit unserer einzigartigen Google optimierten e-Paper Software.
Informacje<br />
Uniwersytetu Wrocławskiego. Do dotychczasowego<br />
grona uczonych, zajmujących<br />
się tą tematyką, dołączyli kolejni historycy<br />
i germaniści, wzbogacając i poszerzając<br />
zakres tematyczny sesji. Trzeba wspomnieć,<br />
że była to pierwsza konferencja poświęcona<br />
tej postaci, która zorganizowana została<br />
w języku polskim. Również i tym razem<br />
udało się opublikować prace naukowców<br />
w tomie noszącym ten sam tytuł, co wrocławskie<br />
posiedzenie: Człowiek Śródeuropy 9 .<br />
Warto w tym miejscu zaznaczyć,<br />
że nie tylko Otton Forst de Battaglia przyniósł<br />
chwałę swojej rodzinie. Członkiem<br />
tego wiedeńskiego rodu był także jego syn<br />
Roger Forst-Battaglia (1913-1988), slawista<br />
i lektor języka polskiego na Uniwersytecie<br />
Wiedeńskim, prezes „Strzechy” – Związku<br />
Polaków w Austrii. Idąc śladem swojego<br />
ojca parał się także publicystyką kulturową,<br />
historyczną i polityczno-społeczną. Był cenionym<br />
tłumaczem w Międzynarodowej<br />
Agencji Energii Atomowej ONZ w Wiedniu<br />
oraz tłumaczem prezydenta Austrii Rudolfa<br />
Kirchschlägera, któremu towarzyszył<br />
między innymi w trakcie wizyty w Polsce<br />
w 1975 roku. Żoną Rogera była Maria Forst-<br />
Battaglia, pochodząca ze znanej lwowskiej<br />
rodziny Nahlików, której starszy brat Stanisław<br />
był profesorem prawa międzynarodowego<br />
na Uniwersytecie Jagiellońskim.<br />
Sukcesorem tej wspaniałej historii<br />
jest syn Rogera i Marii, Jakub Forst-Battaglia,<br />
dyplomata, z wykształcenia historyk,<br />
autor wielu prac z zakresu historii Galicji<br />
i stosunków polsko-austriackich, przewodników<br />
po Polsce i Węgrzech oraz wydanej<br />
z okazji trzechsetnej rocznicy odsieczy wiedeńskiej<br />
książki Polnisches Wien <strong>10</strong> . Jego dy-<br />
9 Człowiek Śródeuropy… op. cit. Zob. przyp. 1.<br />
<strong>10</strong> Jakub Forst-Battaglia, Polnisches Wien. Wien,<br />
München 1983.<br />
<strong>10</strong>6<br />
sertacja obroniona w 1975 roku na Uniwersytecie<br />
Wiedeńskim była poświęcona<br />
galicyjskim konserwatystom. Przez wiele lat<br />
przebywał na placówkach w Madrycie, Pradze,<br />
Moskwie i ostatecznie w randze ambasadora<br />
Republiki Austrii w Tallinie. Bierze<br />
czynny udział w życiu politycznym Europy,<br />
uświetniając również sesje poświęcone<br />
tematyce polskiej. Od października tego<br />
roku objął stanowisko dyrektora Austriackiego<br />
Forum Kultury w Kijowie, który<br />
to fakt napawa nadzieją na powstanie nowych<br />
trójstronnych projektów naukowych.<br />
Najlepszym dowodem na to, że związki<br />
tej rodziny z Polską wciąż są żywe i odgrywają<br />
w jej historii ważną rolę, była decyzja<br />
Jakuba Forsta-Battaglii podjęta na początku<br />
lat dziewięćdziesiątych ubiegłego stulecia<br />
(przy okazji obchodzonych w 1993 roku<br />
„Dni Kultury Polskiej w Wiedniu”) o przekazaniu<br />
biblioteki jego Dziadka w depozyt<br />
Ossolineum, które wówczas jeszcze<br />
było placówką podległą Polskiej Akademii<br />
Nauk. Zbiór ten to zaledwie ułamek kolekcji<br />
uczonego, która wielokrotnie przenoszona<br />
w niezwykle trudnych, wojennych warunkach<br />
uległa częściowemu rozproszeniu.<br />
Nigdy na przykład nie udało się skompletować<br />
książek przewiezionych przez Battaglię<br />
do Belgii w okresie II wojny światowej, dlatego<br />
zapewne już nie dowiemy się, jakimi<br />
materiałami dysponował i z jakich źródeł<br />
czerpał w trakcie pisania monografi i o królu<br />
Janie III Sobieskim. Pomimo tych niesprzyjających<br />
okoliczności, po śmierci uczonego<br />
w jego rodzinnym domu w Wiedniu pozostała<br />
pokaźna biblioteka, uzupełniana stopniowo<br />
przez jego syna i wnuka.<br />
Decyzja o przekazaniu księgozbioru<br />
nie była jednoznaczna z udostępnieniem<br />
go czytelnikom, chociaż taki był pierwotny<br />
zamysł tego posunięcia. Najpierw, jesz-