20.02.2013 Aufrufe

zeszyt nr 10/2011 - Zbliżenia Interkulturowe

zeszyt nr 10/2011 - Zbliżenia Interkulturowe

zeszyt nr 10/2011 - Zbliżenia Interkulturowe

MEHR ANZEIGEN
WENIGER ANZEIGEN

Erfolgreiche ePaper selbst erstellen

Machen Sie aus Ihren PDF Publikationen ein blätterbares Flipbook mit unserer einzigartigen Google optimierten e-Paper Software.

Historia i polityka<br />

jest bez wątpienia jedną z najbardziej oryginalnych<br />

charakterystyk federacji belgijskiej.<br />

Na szczeblu ogólnokrajowym konstytucja<br />

wprowadzała pewne mechanizmy dotyczące<br />

sposobów podziału władzy pomiędzy<br />

dwie główne grupy językowe, w tym m.in.:<br />

• Rząd centralny miał się składać z takiej<br />

samej liczby ministrów niderlandzko-<br />

i francuskojęzycznych.<br />

• Członkowie parlamentu narodowego<br />

byli podzieleni na dwie grupy językowe<br />

w zależności od języka, w którym składali<br />

ślubowanie.<br />

• Wprowadzono specjalne procedury<br />

decyzyjne w parlamencie, np. w postaci wymogu<br />

obecności przy głosowaniach większości<br />

z każdej grupy językowej.<br />

• Wprowadzono tzw. procedurę alarmową<br />

umożliwiającą odrzucenie projektów<br />

ustaw i budżetu w sytuacji, kiedy 75% deputowanych<br />

z danej grupy językowej uzna<br />

propozycję za szkodliwą dla relacji między<br />

Wspólnotami. Ostateczną decyzję miał<br />

wówczas podejmować rząd centralny.<br />

Kolejne zmiany, datowane na okres<br />

1980-1981, wprowadzały pojęcie Wspólnot<br />

(nowelizacja konstytucji wnosiła zmiany<br />

do nazewnictwa Wspólnot – określenia<br />

„niderlandzka” i „niemiecka” zastąpiono<br />

odpowiednio słowami „fl amandzka” i „niemieckojęzyczna”)<br />

w miejsce Wspólnot Kulturalnych.<br />

Defi niowały one również pierwsze<br />

kompetencje Wspólnot, jak i dokładne<br />

terytorium Regionów. Poza władzą centralną<br />

powstały politycznie niezależne jednostki<br />

związkowe (Wspólnoty, Regiony), które<br />

otrzymały własne parlamenty (Rady)<br />

i własne rządy (Egzekutywy). Reformy te<br />

przewidywały także procedury, które miały<br />

uregulować współpracę między państwem<br />

a Wspólnotami i Regionami. W ten sposób<br />

w kraju nad Mozą i Skaldą zostały utworzo-<br />

78<br />

ne zręby państwa federalnego, na których<br />

można było oprzeć kolejne reformy z 1988<br />

i 1993 r. 8 . Ustawa z 1980 roku przewidywała<br />

także utworzenie Trybunału Arbitrażowego<br />

do regulowania kolizji między ustawami<br />

i dekretami oraz czuwania nad przestrzeganiem<br />

rozdziału kompetencji.<br />

W trzeciej reformie (1988-1989) centralny<br />

Region Stołecznej Brukseli, który<br />

już wprowadzono do konstytucji, ale w rzeczywistości<br />

jeszcze nie istniał, został zorganizowany,<br />

aczkolwiek z cechami różniącymi<br />

go od pozostałych regionów. Ponadto<br />

Wspólnoty rozszerzyły swoje uprawnienia<br />

w dziedzinie oświaty, natomiast Regiony<br />

uzyskały pełną odpowiedzialność za infrastrukturę,<br />

transport publiczny, zatrudnienie,<br />

zużycie i konserwację zasobów naturalnych.<br />

Zgodnie z założeniami kolejnej modyfi -<br />

kacji, wprowadzonej w 1993 r., Belgia ofi -<br />

cjalnie stała się państwem federalnym. Tym<br />

samym Wspólnoty i Regiony zostały uznane<br />

za suwerenne składowe obok poziomu<br />

federalnego. Otrzymały one nowe uprawnienia,<br />

z których najważniejszym było prawo<br />

do zawierania traktatów międzynarodowych<br />

w sprawach należących do wyłącznej<br />

kompetencji tych jednostek. W praktyce<br />

władze federalne zachowały kompetencje<br />

odnośnie obrony narodowej, wymiaru<br />

sprawiedliwości, bezpieczeństwa, ubezpieczeń<br />

społecznych i polityki fi skalnej oraz<br />

monetarnej 9 . W ramach reformy Wspólnotom<br />

i Regionom przekazano dodatkowe<br />

środki fi nansowe. Ustanowiono też wybory<br />

bezpośrednie do rad wspólnot i regionów.<br />

8 Ibidem, s. 81.<br />

9 D. Długosz, Samorząd terytorialny a federalizm,<br />

Ośrodek Informacji i Dokumentacji Rady<br />

Europy – Centrum Europejskie Uniwersytetu Warszawskiego,<br />

Biuletyn <strong>nr</strong> 2, Warszawa 1996, s. 33.

Hurra! Ihre Datei wurde hochgeladen und ist bereit für die Veröffentlichung.

Erfolgreich gespeichert!

Leider ist etwas schief gelaufen!