De maskers van Odin

84 DE MASKERS VAN ODIN
brenger die de elohîm (goden) weerstaat. In de Griekse
mythen is het Prometheus en in de Oud-Noorse mythen is
het Loki. Beiden zijn titanen, reuzen, die door evolutie tot
goden zijn ontwikkeld. Omdat ze zelf het menselijke stadium
hebben overstegen, brengen ze de mensheid goddelijk
vuur vanuit het gebied van de goden. De naam Loki
hangt samen met liechan of liuhan (verlichten), met het
Latijnse luc-, lux, met het Oud-Engelse lêoht (licht), en het
Griekse leukos (wit). De heldere ster Sirius wordt
Lokabrenna (het branden van Loki) genoemd.
Het ontwaken van het vermogen om te redeneren, het
vermogen tot zelfkennis en om te oordelen, was de meest
cruciale gebeurtenis in de evolutie van de mens. Deze
bracht onze menselijke levensrivier tot het punt waar doelgerichte
keuzen konden worden gemaakt, waar redeneren
het instinct vervangt, en waar kennis van goed en kwaad
een bepalende factor wordt voor de verdere ontwikkeling
van de soort. De niet-denkende rijken worden geleid door
het ingebouwde toezichthoudende instinct, dat maar een
beperkte vrijheid toelaat, maar zodra het denkvermogen
actief wordt, bewust van zichzelf als een afzonderlijk wezen,
gaat een daarmee overeenkomende verantwoordelijkheid
meespelen, en de handelende persoon is verantwoording
verschuldigd voor alles wat hij doet, denkt en voelt, en voor
zijn reacties op de prikkels vanuit het omringende heelal.
Daarna kan de godmaker niet terug. Elk moment brengt
een keuze, en iedere keuze brengt een eindeloze stroom
van gevolgen voort, die elk voortkomen uit hun voorganger.
Door veel verkeerde keuzes is Loki de onruststoker
geworden, in veel verhalen is hij de stichter van onheil,
want hij vertegenwoordigt te vaak het lagere redenerende
brein zonder geestelijke impulsen – zonder inspiratie. Hij is
echter de constante metgezel van de goden en dient als tussenpersoon
in hun betrekkingen met de reuzen. Misschien