De maskers van Odin

VÖLUSPÁ – DE PROFETIE VAN DE SIBILLE 125
Een andere stond op de niet-bevriezende oceaan,
De bierzaal van de reus Brimer.
39. Zij ziet een zaal die ver van de zon staat
Op de oevers van de dood, met zijn deur naar het
noorden.
Giftige druppels vallen naar binnen door het
weefsel,
Want die zaal is geweven van slangen.
40. Eedbrekers, moordenaars, overspelers
zag zij daarbinnen waden door de stromen.
Daar zuigt Nidhögg8 kadavers uit,
Wolven verscheuren mensen.
Weet u het al, of wat?
41. Oostwaarts in het IJzeren Woud zat de Oude
En voedde de nakomelingen van Fenrer op.
Uit hen allen zal een zeker iets voortkomen
Dat in de gedaante van een trol de maan zal
weghalen.
42. Het voedt zich met het leven van hen die sterven,
En bloedrood kleurt het de woning van de machten.
De zon zal duister zijn in de zomers daarna,
Alle winden zullen afschuwelijk zijn.
Weet u het al, of wat?
43. Daar in het veld zit de zorgeloze Egter,
Speelt op de harp, en kijkt naar de zwaard-meisjes;
Daar kraaide voor hem in de mensenwereld
Fjalar, de mooie rode haan van de lente.
44. Voor de Asen kraaide de met een goudkam
versierde,
Die de strijders wekt in de zaal van Bevelhebber;
8 De slang die de wortels van Yggdrasil ondermijnt.