De maskers van Odin

Lokasenna
(Loki’s schimpdicht)
Aantekeningen van de vertaler
22
De Asen en Ásynjor (godheden) waren verzameld in de
onaantastbare ruime zalen, verlicht door schitterend goud,
om de maaltijd te genieten met het bier dat door Äger was
gebrouwen in de kookpot van Hymer. Thor was afwezig
‘onderweg naar het oosten’ en Loki was niet uitgenodigd.
Op dit punt in de evolutie, toen het bier al was gebrouwen,
was Loki, het menselijke denkvermogen, trots en zelfzuchtig
geworden, niet ontvankelijk voor de ingevingen van de
spirituele ziel, en daarom was er voor hem geen plaats in de
feestzalen van de goden. Elfen waren wèl aanwezig: de
beste eigenschappen van menselijke zielen, die hun essentie,
hun ásmegir (godmaker), hadden verenigd met het
goddelijke zelf, en die daarom de heilige ruimte konden
betreden.
Loki doodde Fimafeng (de vingervlugge), en drong de
zaal binnen en eiste zijn aandeel op in de feestvreugde. Hij
herinnerde Odin aan hun verwantschap, en noemde zichzelf
Lopt (verheven – aspirerende menselijke intelligentie).
Op bevel van Odin stond Vidar toen zijn plaats af aan Loki
en schonk hem bier, maar alvorens te drinken bracht Loki
een toast uit op alle goden, en sloeg daarbij nadrukkelijk
Brage (intuïtie, bardische inspiratie) over. Hij beschuldigde
die edele deugd (Brage) van lafheid en, toen Brage hem