De maskers van Odin

44 DE MASKERS VAN ODIN
De Örgälmer (oorspronkelijk geluid) 1 van de Edda is,
evenals Brahmå, de ‘uitdijer’ van de hindoekosmogonie, de
eerste doorbraak van trillende beweging waarmee de vorming
van een kosmos begint; de laatste reus Bärgälmer
(geluid van wrijving), die wordt ‘vermalen op de molen’ en
‘gered’ om opnieuw te worden gebruikt, komt overeen met
Íiva, de vernietiger/vernieuwer. Het zou moeilijk zijn om
een doeltreffender beschrijving te bedenken van de big
bang en de zwarte gaten van de astrofysische wetenschap
dan deze mythische namen. Ze doen denken aan de systole
en diastole van een groot kosmisch hart; de systole brengt
de energieën tot manifestatie die uit chaos een kosmos
samenstellen, de diastole neemt de levensessenties
opnieuw op in het onbekende hart van het Zijn en laat de
lichamelijke sferen uiteenvallen om op de molens van de
goden te worden vermalen tot de bevroren homogeniteit
van de ijsreus.
In elk soort bestaan, of het nu het leven van een melkwegstelsel,
een mens, of een atoom betreft, is er een constante
wisselwerking tussen energie en inertie, bewustzijn
en substantie, geest en materie, goden en reuzen. De paren
van tegengestelden zijn voor altijd met elkaar verbonden,
en wederzijds onmisbaar. Er zou geen reus kunnen zijn
zonder zijn overeenkomstige god, want er is energie voor
nodig om de structuur van atomen te organiseren; anderzijds
hebben goden voertuigen nodig om de ervaring te verwerven
waardoor het bewustzijn wordt gevoed. Zonder
materiële werelden van de ene of andere soort kan bewustzijn
niet groeien of zich tot uitdrukking brengen. Vandaar
1 Ör (IJsl.) of ur (Zw.) is een voorvoegsel met een voorzetselfunctie,
en is vergelijkbaar met ons ‘oer’. Het betekent ‘vanuit’ en
heeft de gevoelswaarde van een emanatie vanuit een oorspronkelijke
wortel of beginloos begin.