De maskers van Odin

190 DE MASKERS VAN ODIN
hem het nieuws bracht dat hun jonge familielid Tyr naar
de zaal was gekomen en ‘een edele tegenstander Vior 2
genaamd’ had meegebracht. Dit legt de nadruk op de aarzeling
van de stof-reus om de god-energie gastvrij te ontvangen
op een manier die doet denken aan Newtons eerste
bewegingswet: ‘Een lichaam blijft in rust of blijft met
dezelfde snelheid in dezelfde richting voortgaan, tenzij daar
een netto kracht op wordt uitgeoefend’.
Door de woeste blik van de reus brak de nokbalk in
tweeën en er vielen acht ketels naar beneden, en slechts
één bleef heel. Met de gebruikelijke (verplichte) gastvrijheid
liet Hymer drie ossen slachten voor het avondmaal.
Thor verslond twee ervan zodat de volgende ochtend de
reus en de Donderaar nodig eropuit moesten gaan om als
voedsel vis te vangen. Vior bood aan om te roeien als de
reus voor het aas zou zorgen, dus verzocht Hymer spottend
aan Thor om van zijn kudde ossen er één te grijpen, hoewel
hij wist dat dit een bijna onmogelijke taak was. Thor
slaagde er echter zonder moeite in om dit klaar te spelen.
Op zee ‘trok Hymer tegelijk twee walvissen aan boord’
(21). Thor sloeg de Midgárd-slang Iörmungandr aan de
haak met als gevolg dat de ijsbergen schudden, vulkanen
uitbarstten, en de hele wereld beefde, tot Thor het monster
naar de diepte terugbracht.
In dit verhaal overlappen verschillende interpretaties
elkaar, en de beschrijvingen kunnen van toepassing zijn op
aardse gebeurtenissen, of op die van het zonnestelsel of de
kosmos. De Midgárd-slang die we kennen vertegenwoordigt
de equator, die in de loop van de geschiedenis van de
aarde keer op keer van plaats is verschoven. Zij kan ook
verwijzen naar het vlak van de ecliptica, dat is het cirkel-
2 Vior is, zoals we hebben gezien, Thor in zijn hoedanigheid
van levenskracht, de vitaliteit van elk organisme.