De maskers van Odin

HÁVAMÁL – DE WOORDEN VAN DE VERHEVENE 147
woorden zorgvuldig; geef geschenken zoals u ze
ontvangt.
47. Toen ik jong was reisde ik alleen en dwaalde af van
de weg;
Ik voelde me rijk als ik iemand ontmoette, want een
mens is goed gezelschap.
48. Edele, moedige mensen leven het beste; ze hebben
zelden verdriet.
Een dwaas vreest vele dingen en geeft ieder
geschenk met tegenzin.
49. Ik gaf mijn kleren aan de twee houten mannen in
een veld;
Ze voelden zich prima, gekleed in lompen; naakt
zijn is vernederend voor een mens.
50. De dennenboom op een droge heuvel verdort
zonder beschutting van bast of naalden;
Dat geldt ook voor een mens van wie niemand
houdt; waarom zou hij lang leven?
51. Heter dan vuur kan de liefde zijn van een vredig
mens voor zijn ontrouwe vriend
Vijf dagen lang; maar op de zesde sterft zijn
vriendschap.
52. Er is niet veel nodig om een man te geven, vaak
wordt lof met weinig verkregen;
Met een half brood, een slok uit de bierkroes, won ik
een trouwe kameraad.
53. Kleine zandheuvels en kleine beekjes, klein is de
geest van de mensen;
Niet allen zijn even wijs; elke leeftijd heeft twee
kanten.
54. Ieder zou met mate wijs moeten zijn – niet al te wijs;