De maskers van Odin

DE RIJKEN VAN DE NATUUR 79
en door Freya werd bediend zoals dat alleen voor goden
gepast is. De reus beweerde dat hij daar was op uitnodiging
van Odin, en Thor zwoer dat hij het snel zou betreuren dat
hij die uitnodiging had aangenomen. Het ene woord leidde
tot het andere. Tenslotte spraken Thor en Rungner af dat ze
elkaar voor de strijd zouden ontmoeten aan de grens tussen
Ásgárd en Reuzenheim, en Rungner haastte zich naar huis
om zich te wapenen voor het gevecht.
De hele reuzenwereld was verontrust over de komende
strijd, want ze vreesden kwalijke gevolgen, wie er ook zou
winnen. Dus maakten ze een reus van modder die negen el
lang was en die ze Mockerkalfe noemden. Maar ze konden
geen hart vinden dat groot genoeg was om het beeld tot
leven te brengen, dus gaven ze hem het hart van een merrie.
‘Maar’, zegt het verhaal in Snorri’s Edda, ‘Rungners hart
is natuurlijk van steen en heeft drie hoeken.’ Zijn hoofd is
eveneens van steen en hij draagt een stenen schild en een
stenen bijl.
Begeleid door Mockerkalfe (ook Leirbrimer genoemd –
modderig water), wachtte Rungner op de komst van Thor
maar toen de modderreus de Áse zag naderen, raakte hij
zo in paniek dat ‘hij zijn water verloor’. Thors metgezel,
Tjalfe, rende snel naar Rungner en vertelde hem: ‘Je bent
dwaas dat je je schild vóór je houdt. Thor heeft je gezien en
zal van onderen aanvallen.’ Dus ging Rungner op zijn
schild staan en hield zijn bijl met beide handen vast. Met
bliksemschichten en luid gedonder kwam Thor op hem af.
Op hetzelfde moment slingerde Thor zijn hamer en
Rungner zijn bijl, zodat de wapens midden in de lucht
tegen elkaar sloegen en de bijl in stukken brak; de ene helft
verspreidde zich over de aarde, en dit werden magneetstenen;
de andere helft sloeg tegen het hoofd van Thor
zodat hij voorover tegen de grond viel. Maar Thors hamer
verbrijzelde de schedel van Rungner en, terwijl de reus