De maskers van Odin

254 DE MASKERS VAN ODIN
gedwongen om schatten te smeden voor de koning. In het
geheim smeedt hij ook het magische zwaard (geestelijke
wil) dat in zoveel heldenverhalen voorkomt, en de schitterende
ring (van cyclische vernieuwing) die zichzelf reproduceert
– analoog aan de ring die de dwergen voor Odin
maakten. Gedurende zijn gedwongen arbeid bedenkt
Völund een vreselijke wraak en na verloop van tijd dient
zijn kans zich aan. Hij verleidt Niduds dochter en doodt zijn
twee zonen, die hij – in één versie van het verhaal – bij een
maaltijd aan de nietsvermoedende koning opdient. Uit dit
kannibalisme van de koning blijkt dat hij een tijdsperiode
aanduidt, want de tijd verslindt al zijn kinderen: aan alles
wat de tijd geboren doet worden komt tenslotte een einde.
Er is een parallel in de Griekse mythen, waar Chronos (die
ook staat voor de tijd) zijn kinderen verslindt. In deze versie
verkoopt Völund aan de heerser de schedels van zijn
zonen, met zilver bekleed.
Daarop ontsnapt Völund in een ‘wingwain’, een gevleugelde
wagen die hijzelf heeft gemaakt, en draagt het
magische zwaard en de ring met zich mee, de kwaliteiten
van vastbeslotenheid om te groeien en de altijd-terugkerende
gelegenheden tot vernieuwing; met deze kostbare
schatten van onze mensheid ‘steeg Völund glimlachend
op in de lucht; de treurende Nidud bleef waar hij zat’ (39).
Völund wordt ook ‘Rungner (geraas) van het veerblad’
genoemd. Ook dit duidt erop dat luchtvaart bekend was
en dat het ras dat Völund symboliseert daarvan gebruikmaakte.
(Ook andere tradities hebben opgetekend dat een
beperkt aantal leden van de mensheid wist weg te komen
van het verzinkende vierde continent dat, zoals is opgemerkt,
in het algemeen Atlantis is genoemd; sommigen
verlieten het in vliegmachines, 1 en vestigden zich op de
omhoogkomende landen waar zij de rassen voortbrachten
die behoren tot onze huidige, vijfde, mensheid.) De boze