De maskers van Odin

SAMENVATTING 337
Wanneer de uitdagingen waarmee we worden geconfronteerd
tot hun meest essentiële vorm zijn teruggebracht, blijken
ze diezelfde eisen te betreffen die door de geest van het
bestaan worden gesteld wanneer deze vanuit hogere werelden
in de levensboom naar omlaag reikt: Odin beneden die
zich dienstbaar maakt aan Odin boven in de boom, terwijl
hij de diepten doorzoekt naar runen van wijsheid, en ze
verheft door gezang – geluid, beweging, activiteit.
In de Völuspá en Grimnismál wordt ons een overzicht
gegeven van een kosmogonie, een panorama van levende
werelden die tot activiteit terugkeren na een kosmische rustperiode;
we zien de goden plaatsnemen op hun rechterstoel,
zich verzamelen om te vergaderen en de plaats te
bepalen van hemelse wezens op de niveaus en in de huizen
van de levensboom. We komen eveneens meer te weten
over onze menselijke oorsprong en afkomst: we zijn neergedaald
vanuit de scheppende kosmische krachten, samengesteld
uit de universele elementen die ons begiftigen met de
eigenschappen die bij onze soort horen.
Andere gedichten hebben meer in het bijzonder betrekking
op onze eigen aardbol en op de mensheden die elkaar
op die bol hebben opgevolgd. We zien een opeenvolging
van reuzen en reuzinnen, rassen van de mensheid die verschillende
kenmerken vertonen en nieuwe ervaringen
opdoen om het eeuwige bewustzijn te voeden. De menselijke
geest doorloopt de niveaus en huizen van onze universele
levensboom op zoek naar ervaring, precies zoals wij
gastheer zijn voor een enorme menigte atomaire werelden
van de verschillende niveaus van onze eigen natuur, terwijl
onze elf, ons ego, hetzij handelt in opdracht van zijn goddelijke
hamingja of zichzelf toestaat om te worden afgeleid
door de opdringerige eisen van de dwergenaard in ons.
Tegelijkertijd helpen onze lichamelijke organismen, samen
met het mineralenrijk en de andere rijken, om de bollen