De maskers van Odin

GODEN EN REUZEN 45
dat de goden en reuzen voor altijd van elkaar afhankelijk
zijn en onderling samenhangen. Zo wordt de mede van de
goden gebrouwen in de brouwzaal van de reus Äger
(ruimte) en geschonken aan de tafels van de zonne- en
planetaire stelsels. Dat is de Oud-Noorse versie van de
hindoegedachte dat het heelal bestaat voor de ervaring en
verlossing van de ziel.
In de loop van de eeuwen begon men de goden van de
mythen te beschouwen als mensachtige personages; het
schijnt dat de Griekse godheden het meest te lijden hebben
gehad van deze kleinering, hoewel ook de Edda’s door
goedkope spot in populaire verhalen en commentaren zijn
onteerd. De overlappende dynamische krachtvelden en de
daardoor veroorzaakte zwaartekrachteffecten uit de mythen
werden in populaire verhalen afgeschilderd als echtelijke,
buitenechtelijke en incestueuze relaties die door generaties
van zowel leken als deskundigen werden beoordeeld als het
wangedrag van heel onwaarschijnlijke godheden. De Edda
zelf geeft een amusant overdreven voorbeeld van deze
houding in Loki’s Schimpdicht.
Odin
De belangrijkste van de Asen is natuurlijk Odin. Als
Alvader is hij de goddelijke wortel van ieder wezen in alle
werelden, de essentie van het goddelijke in alle levensvormen,
in het kleinste deeltje en ook in de kosmos zelf.
Wanneer Odin de reuzenwereld bezoekt, rijdt hij op een
achtbenig ros, Sleipnir (glijder) genaamd, waarvan Loki de
vader is, en hij gebruikt talloze namen en epithetons die in
elk van de gevallen zijn specifieke opdracht aanduiden. Hij
bezit een magische ring die elke negende nacht acht extra
exemplaren voortbrengt die aan deze ring gelijk zijn. Dit
verwijst kennelijk naar de zich snel vermenigvuldigende