De maskers van Odin

88 DE MASKERS VAN ODIN
bare opeenvolging van oorzaak en gevolg. We hebben
gezien hoe Bärgälmer, het eindresultaat van een kosmos of
van een wereld, werd vermalen en gered om opnieuw te
worden gebruikt in een volgende manifestatie als Örgälmer.
Dezelfde wet kan naar analogie worden toegepast op
het menselijke leven, dat een heelal is op kleinere schaal.
Zoals zaden die in de lente worden geplant na vele dagen
en nachten hun vruchten voortbrengen waar ze werden
gezaaid, zo ook zullen zaden van het denken en van het
handelen een oogst opleveren van goede of kwade gevolgen
op het gebied waar ze hun oorsprong hadden, zelfs nog
nadat de mens vele keren is gestorven en geboren.
De enige ware hel in de Edda is Niflhel, de sfeer van
absolute stof waar het materiaal voor nieuwe werelden
wordt gevormd uit het bezinksel van de oude, nadat dit is
vermalen op de molen, homogeen is geworden, gereduceerd
is tot vormloosheid. Het is de brouwketel van
Sinmara die, zoals de ketel van de Welshe Ceridwen,
moeder-stof bevat. Het lijkt erop dat alleen een ziel die zo
volkomen is ontaard dat ze geen mede heeft om bij te dragen
aan haar innerlijke god het gevreesde lot leert kennen:
totale vernietiging. Omdat ze haar hele wezen heeft verbonden
met de uiterlijke kant van de natuur, heeft ze elk
spoor van spiritualiteit verloren en haar hamingja kan haar
niet langer inspireren om terug te keren naar de goddelijke
sferen die haar thuis zijn. Zo’n ziel, die onherroepelijk door
en lager dan het huis van Hel met zijn vele vertrekken,
zowel weelderige als troosteloze, is gegaan, en geen enkele
groei kent van een blijvende geest, daalt af naar de Niflhel
van absolute vernietiging. Alle anderen bezoeken de bron
van Urd voor hun keuze van het komende lot in het leven:
de meest geschikte en nuttige situatie voor de verdere groei
van de ziel. De omstandigheden die op die manier worden
gekozen staan ons misschien niet altijd aan, want we heb-