De maskers van Odin

126 DE MASKERS VAN ODIN
Maar een andere kraait onder de aarde:
Een zwart-rode haan in de zalen van Hel.
45. Garm huilt bij de Gnipa-holte van Hel.
Wat vastzit wordt losgemaakt, en Freke komt vrij.
Zij begrijpt veel; maar ik zie meer:
Naar Ragnarök, de moeilijke doodsstrijd van de
Zegevierende goden.
46. Broeders zullen strijden en elkaar doden.
Bloedbanden van neven zullen worden verbroken.
De wereld is ruw. Overspel komt veel voor,
Waardoor echtgenoten van anderen tot trouweloosheid
worden verleid.
47. Bijltijd, zwaardtijd, schilden zullen worden
doorkliefd;
Windtijd, wolftijd, voor de wereld aan zijn einde
komt.
Geraas op de velden, trollen in volle vlucht;
Niemand zal dan de ander sparen.
48. Mimers zonen staan op. De stervende wereldboom
ontvlamt
Bij het geluid van de schrille trompet van de
ondergang.
Luid blaast Heimdal, de hoorn hoog geheven.
Odin gaat te rade bij Mimers hoofd.
49. Terwijl de oude boom kreunt
Wordt de reus losgelaten.
De es, Yggdrasil,
Beeft waar hij staat.
50. Garm huilt bij de Gnipa-holte van Hel.
Wat vastzat wordt losgemaakt, en Freke komt vrij.
51. Rymer stuurt westwaarts; de boom is omgevallen;
In titanische woede