Türkiye'de Yükseköğretim: Karşılaştırmalı Bir Analiz - SETA

TÜRKİYE’DE YÜKSEKÖĞRETİMİN TEMEL MESELELERİ
Tablo 7: Bazı OECD ülkelerinde yükseköğretimi tamamlamış 25 yaş üstü nüfus
oranları.
Kaynak: OECD, 2007.
konularındaki başarısı, ortaöğretim başarı puanı (OBP) ile değerlendirilmekteydi.
YÖK’e (2007) göre, tüm “lise türleri için eşitlik
ilkesine dayanan bu sistem, uygulamada umulan sonucu vermedi”
(s. 74). 1999’daki bu yeni uygulama, zaten sorunlu olan lise eğitimine
büyük bir darbe vurmuştur. Öğrenciler, liseyi önemsiz görmeye
başlamış ve dershanelerin önemi artmıştır. 1995–1996 yılında 1.292
dershaneye devam eden 334.270 öğrenci varken, bu sayı, 2000–2001
yılında 2.002 dershane ve 588.637 öğrenci olmuştur. Bu rakamlar,
2005–2006 yılında ise 3.620 dershaneye ve 940.928 öğrenciye ulaşmıştır.
Üniversite giriş sınavında, lise müfredatının çoğunun çıkarılması,
öğrencilerin üniversiteye bilgi açısından hazırlıksız gelmelerine
yol açmıştır. Üniversiteye giriş sınavı, dershaneleri kaldırmak
üzere değiştirilmiş fakat uygulamada dershaneleri daha da güçlendirmiştir
(YÖK, 2007).
Dershane ve benzeri kurumlara yapılan harcamalar, resmi yükseköğretim
kurumlarına kanalize edilememektedir. Üniversite sına-
179