Türkiye'de Yükseköğretim: Karşılaştırmalı Bir Analiz - SETA
Türkiye'de Yükseköğretim: Karşılaştırmalı Bir Analiz - SETA
Türkiye'de Yükseköğretim: Karşılaştırmalı Bir Analiz - SETA
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
TÜRKİYE’DE YÜKSEKÖĞRETİM<br />
14. <strong>Yükseköğretim</strong>e erişimde eşitsizlik vardır. Ayrıca, kamuoyunda<br />
“katsayı” olarak bilinen uygulama, fırsat eşitliği ilkesini zedelemekte<br />
ve Türkiye sanayisinin ihtiyacı olan nitelikli insangücünün<br />
yetişmesi için bir engel olmaktadır. Mevcut sistemde, öğrenciler<br />
kendi eğitim meseleleri hakkında karar verebilme, hatta eğitim<br />
alma özgürlüğünden yoksundurlar.<br />
15. Gerek lise türüne göre üniversiteye geçişteki dikey hareketlilik<br />
gerekse üniversiteler ve bölümler arası yatay hareketliliğin çok<br />
katı kurallarla kısıtlanması, milyonlarca öğrenciyi ve ailelerini<br />
zor durumda bırakmaktadır. Rekabeti teşvik eden ve liyakati esas<br />
alan bir sistem benimsenmediği, programlar veya üniversiteler<br />
arası geçiş çok zor olduğu için, öğrenciler defalarca yeniden üniversite<br />
sınavına girmekte ve hem ülkemiz hem de öğrenciler nitelikli<br />
zaman kaybına maruz kalmaktadır.<br />
16. Türkiye yükseköğretiminde okullaşma oranlarının artırılamayışının<br />
önemli bir nedeni, yeterli sayıda öğretim üyesinin bulunmaması<br />
ve öğretim üyesi sayısını artırma konusunda planlı<br />
çalışmaların yapılmamasıdır. Doktora yapmayı ve üniversitelerde<br />
çalışmayı özendirici iyileştirmeler yapılmadığından yükseköğretimin<br />
ihtiyaç duyduğu doktoralı öğretim elemanı sayısı<br />
yetersiz kalmıştır. Yeni üniversitelerin açılışı ile birlikte çeşitli<br />
kademelerdeki öğretim üyesine duyulan ihtiyaç daha da belirginleşmiştir.<br />
Türkiye’de<br />
17. üniversiteler, geleneksel olarak topluma ve toplumsal<br />
sorunlara uzak durmuşlardır. Araştırmada yer verilen diğer ülkeler<br />
ile karşılaştırıldığında Türkiye’deki üniversitelerin, devlet<br />
kurumlarıyla ve sivil toplum kuruluşlarıyla eğitim, sağlık, enerji,<br />
tarım ve belediyecilik gibi konularda yaptıkları işbirliklerini<br />
geliştiremedikleri görülmektedir. Üniversitelerin toplumla kaynaşmalarının<br />
önemli bir yolunu oluşturan sürekli ve hayat boyu<br />
eğitim olanakları yeterince arttırılamamış, halkın ve çalışanların<br />
yeni beceriler kazanmasına veya mesleki bilgilerini güncellemelerine<br />
imkân sağlayacak esnek ve kısa süreli mesleki programlar<br />
yaygınlaştırılmamıştır.<br />
18