SE'ÂDET-İ EBEDİYYE - Hakikat Kitabevi

meği emr eyledi. Kendisi de telkîn verdi). Kâdî-zâdenin (Birgivî vasıyyetnâmesi)
şerhinde (Telkîn)in nasıl verileceği uzun yazılıdır. Kabr süâli olmıyan kimselere
telkîn verilmeğe lüzûm yokdur. (Sirâc)da diyor ki, (Bütün insanlara kabr süâli olacağını,
Ehl-i sünnet âlimleri sözbirliği ile bildirmekdedir. Sabî iken ölene de cenâb-ı
Hak, cevâb vermesini ilhâm edecekdir). İbni Abdül-Berr ve imâm-ı Süyûtî
(Mü’min ve münâfık olan ehl-i kıbleye süâl vardır) buyurdu. Buna göre, hazret-i
Ömere kabr süâli olduğunu ve verdiği cevâbı bildiren haber doğru olmakdadır. Süyûtînin
talebesi olan Muhammed bin Alkamî, hicretin 929. cu senesi vefât etdi. Hocasının
(Câmi’us-sagîr) hadîs kitâbını şerh ederken diyor ki, (Kâfirlere kabr süâli
olmaz. Mü’minlerden dokuz kimseye de süâl olmaz: Şehîd, düşmân karşısında nöbetde
iken ölen, vebâ, kolera gibi bulaşıcı hastalıkdan ölen, böyle hastalıklar yayıldığı
zemân kaçmayıp, sabr ederek başka sebeble ölen, Sıddîklar, bâlig olmıyan
çocuklar, Cum’a günü veyâ gecesi ölenler, her gece (Tebâreke) sûresi [ve Secde
sûresini] okuyanlar ve ölüm hastalığında (İhlâs) sûresi okuyanlara kabr süâli olmaz.
Peygamberler “aleyhimüsselâm” da, Sıddîklara dâhildir). Birkaç gün tabutda
kalan mevtâya tabutda iken süâl olmaz. Süâl kabrde olur. Kâdî-zâde Ahmed
efendi, (Ferâid-ül-fevâid) ismindeki (Âmentü şerhı)nde diyor ki, (Kabr süâli,
ba’zı akâidden veyâ akâidin hepsinden, yâhud çeşidli akâid ile amelden veyâ herkese
başka şeylerden olur denildi). Müderris Muhammed Demir hâfızın (Îmân ve
İbâdet) kitâbı 1344 [m. 1926] da basılmış ve diyânet reîsliği tedkîk heyetince tasdîk
edilmişdir. Bu kitâbda diyor ki, (Kabrde Münker ve Nekîr meleklerine cevâb
olarak şunları ezberlemelidir: Rabbim Allahü teâlâ, Peygamberim Muhammed
aleyhisselâm, dînim dîn-i islâm, kitâbım Kur’ân-ı azîmüşşân, kıblem Kâ’be-i şerîf,
i’tikâdda mezhebim Ehl-i sünnet vel-cemâ’at, amelde mezhebim imâm-ı a’zam Ebû
Hanîfedir). Ahmed Âsım efendi, (Emâlî) şerhinde diyor ki: (Bir kimseyi kurtlar
parçalayıp yiseler yâhud ateşde yaksalar, denizde çürüse, süâl olunup, kabr azâbını
veyâ ni’metini bulur. Kâfirlere ve tevbesiz ölen fâsıklara kabrde azâb yapılır.
Hadîs-i şerîflerde, (Kabr, Cennet bağçelerinden bir bağçe yâhud Cehennem çukurlarından
bir çukurdur) ve (Kabr azâbından Allaha sığınırız) ve (Üzerinize idrâr
sıçratmayınız! Çok kimseye kabr azâbı bundan olacakdır) ve (Meyyit, ehlinin,
evlâdının ağlamalarından azâb duyar) buyuruldu. Resûlullah “sallallahü aleyhi ve
sellem”, iki kabr yanında durup, (Bunlardan biri, idrâr sıçramasından sakınmadığı
için, diğeri ise, müslimânlar arasında söz taşıdığı için, kabr azâbı çekiyorlar) buyurdu).
Ölürken kaç yaşında olursa olsun, Cennetde erkekler de, kadınlar da, hep
otuzüç yaşında olacakdır.
(Necât-ül-müsallî)de diyor ki, (Hısn-ül-hasîn)de diyor ki, hadîs-i şerîfde, (Bir
hasta, lâ ilâhe illâ ente sübhâneke innî küntü minezzâlimîn kırk def’a okursa, şehîd
olarak vefât eder. Şifâ bulursa, günâhları afv olur) buyuruldu.
Ey, yerin gökün sâhibi, ey vasfı Allahüssamed!
sayısız ısyânla geldim, kapına, beni kılma red!
Lutfunla bu bîçâreye, fadlınla bu âvâreye,
afvınla yüzü kâreye, ey Rabbim sen eyle meded!
Âsîlere gufrân senden, derdlilere dermân senden,
adâletle ihsân senden, rahmetine yokdur aded!
Sen canların cânânısın, derdlilerin dermânısın,
âlemlerin sultânısın, ben bir garîb-i hâcetmend!
Derdime kılmazsan devâ, senden başka kime varam,
her iyilik ancak senden, hâlık, ma’bûd Allah ehad!
– 1007 –