SE'ÂDET-İ EBEDİYYE - Hakikat Kitabevi

ler. Yimeleri, içmeleri yokdur. Evlenmezler. Erkek, dişi değildirler. Çocukları olmaz.
Kitâbları ve sahîfeleri, onlar getirmişdir. Emîn oldukları için, getirdikleri de
doğrudur. Müslimân olmak için, meleklere, böyle inanmak lâzımdır. Doğru yolda
bulunan âlimlerin çoğuna göre, insanların yükseği, meleklerin yükseğinden dahâ
üstündür. Çünki insanlar, şeytân ve nefsleri ile savaşıyor. İhtiyâcları olduğu hâlde
yükseliyor. Melekler ise, zâten yüksek yaratılmışlardır. Melekler, tesbîh, takdîs
ediyorsa da, buna cihâdı da katmak, insanların yükseklerine mahsûsdur. Nisâ
sûresi, doksandördüncü âyetinde meâlen, (Mallarını, canlarını fedâ ederek din düşmanları
ile, Allah rızâsı için cihâd eden müslimânlar, oturup, ibâdet edenlerden
dahâ üstündür. Hepsine de, Cenneti söz veriyorum) buyuruldu.
Muhbir-i sâdıkın [ya’nî hep doğru haber verici] “aleyhi ve alâ âlihissalâtü vesselâm”
kabr ve kıyâmet hâllerinden, Haşrdan [kabrden kalkınca arasât meydânında
toplanmak] ve Neşrden [hesâbdan sonra Cennete, Cehenneme dağılmak],
Cennetden, Cehennemden haber verdiği şeylerin hepsi doğrudur. Âhırete inanmak,
Allahü teâlâya inanmak gibi, îmânın şartıdır. Âhıreti inkâr eden, Allahü teâlâyı
inkâr etmiş gibi, kâfirdir [Allaha düşmandır].
Kabr azâbı ve kabrin sıkması vardır. Buna inanmayan kâfir olmaz. Bid’at sâhibi
olur. Çünki, meşhûr olan hadîslere inanmamış olur. [Bunlar, bu hadîslerin,
doğru hadîs olmasında şübhe etdikleri için, kabr azâbına inanmıyor. Hadîs olduklarını
kabûl etselerdi, inanırlardı. Bundan dolayı, kâfir olmıyor, yalnız Ehl-i sünnetden
ayrılmış oluyorlar. Hâlbuki, hadîs olsa da, olmasa da, kabr azâbına inanmam.
Akl ve tecribe, bunu kabûl etmiyor, diyen kâfir olur. Şimdi böyle inanmıyanlar,
kâfir oluyor.] Kabr, dünyâ ile âhıret arasında geçid olduğundan, kabr
azâbı, dünyâ azâbları gibi geçicidir ve âhıret azâbları cinsindendir. Ya’nî, bir bakımdan
dünyâ azâblarına, bir bakımdan da, âhıret azâblarına benzemekdedir.
Kabr azâbı en çok, dünyâda üstüne idrâr sıçratanlara ve müslimânlar arasında söz
taşıyanlara olacakdır. (Münker) ve (Nekîr) ismindeki iki melek kabrde süâl soracakdır.
Bu süâle cevâb vermek, bir derddir. [Münker ve Nekîr, nasıl olduğu bilinmiyen
demekdir. Cum’a nemâzı sonundaki yazıyı okuyunuz!]
Kıyâmet günü vardır. O gün, elbette gelecekdir. O gün, gökler parçalanacak, yıldızlar
dağılacak, yeryüzü ve dağlar, parça parça olacakdır ve yok olacaklardır.
Kur’ân-ı kerîm, bunları haber veriyor ve müslimânların bütün fırkaları, buna inanıyor.
Buna inanmıyan kâfir olur. Bir takım hayâlî şeylerle, inkârını güzel gösterse
de, ilmi ve fenni araya katıp, câhilleri aldatsa da, yine kâfirdir. Kıyâmetde, bütün
mahlûklar, yok olup, tekrâr yaratılacak, herkes mezârdan kalkacakdır. Allahü
teâlâ çürümüş toz olmuş kemikleri yine diriltecekdir. O gün, terâzî kurulacak,
herkesin hesâb defterleri uçarak, iyilere sağ taraflarından, fenâlara sol taraflarından
gelecekdir. Cehennem üzerindeki sırât köprüsünden geçilecek, iyiler geçip Cennete
gidecek, Cehennemlikler, Cehenneme düşecekdir. Bu bildirdiklerimiz, olmıyacak
şeyler değildir. Muhbir-i sâdık “sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem” haber verdiğinden,
hemen kabûl etmek, inanmak lâzımdır. Hayâle kapılarak şübheye düşmemelidir.
Allahü teâlâ, Haşr sûresi yedinci âyetinde meâlen, (Resûlümün “sallallahü
aleyhi ve sellem” getirdiklerini alınız!) ya’nî, her söylediğine inanınız!
buyuruyor. Kıyâmet günü Allahü teâlânın izni ile, iyiler, kötülere şefâ’at edecek,
araya gireceklerdir. Peygamberimiz “sallallahü aleyhi ve sellem” (Şefâ’atim, ümmetimden,
günâhı büyük olanlaradır) buyuruyor. Kâfirler, hesâbdan sonra, Cehenneme
girecek, Cehennemde ve azâbda ebedî kalacaklardır. Mü’minler, Cennetde
ve Cennet ni’metlerinde sonsuz kalacaklardır. Günâhı, sevâbından çok olan
mü’minlerin, Cehenneme girip, günâhlarına karşılık, bir müddet azâb görmeleri
câiz ise de, bunlar, Cehennemde sonsuz kalmıyacaklardır. Kalbinde zerre kadar
îmân bulunan bir kimse, Cehennemde sonsuz kalmıyacak, rahmet-i ilâhiyyeye kavuşarak
Cennete girecekdir.
– 107 –