SE'ÂDET-İ EBEDİYYE - Hakikat Kitabevi

âyet-i kerîmesinde bildirilmekdedir. Seyyid dedikleri Şerhabîl, bunları toplayıp,
(Bunun Peygamber olduğu herşeyinden anlaşılıyor. Bununla mübâhele edersek,
ne biz kurtuluruz, ne de, bizden sonra gelenlerimiz kurtulur. Muhakkak bir belâya
uğrarız!) dedi. Mübâhele etmekden kaçındılar ve (Yâ Muhammed “sallallahü
aleyhi ve sellem”! Senden râzıyız. Ne istersen sana verelim. Eshâbından “radıyallahü
teâlâ anhüm ecma’în” bir emîn kimseyi bizimle berâber gönder, vergilerimizi
ona verelim!) dediler.
Peygamberimiz “sallallahü aleyhi ve sellem” yemîn edip, gâyet emîn bir kimseyi
sizinle gönderirim buyurdu. Eshâb-ı kirâm “aleyhimürrıdvân” emîn olarak kimin
şerefleneceğini merâk ediyorlardı. Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” (Kalk,
yâ Ebâ Ubeyde!) buyurdu. Ümmetin emîni budur, diyerek berâber gönderdi.
Sulh şartı şöyle idi: Her sene, ikibin elbise vereceklerdi. Bini Recebde, bini Safer
ayında teslîm edilecekdi. Her elbise ile de, kırk dirhem [135 gram] gümüş verilecekdi.
Reîsleri Abdülmesîh ile seyyidleri Şerhabîl, sonradan müslimân olup, Resûlullahın
“sallallahü aleyhi ve sellem” hizmetinde bulunmakla şereflendiler.
93 — ÎSÂ “aleyhisselâm” PEYGAMBERDİR, ONA
TAPILMAZ
Büyük islâm âlimi, (Tefsîr-i kebîr) ve çeşidli kıymetli kitâbların sâhibi, İmâm-ı
Fahreddîn Râzî “rahmetullahi aleyh” Âl-i imrân sûresinde, altmışbirinci âyet-i kerîmeyi
tefsîr ederken buyuruyor ki:
Hârezm şehrinde idim. Şehre bir papasın geldiğini ve hıristiyanlığı yaymak
için çalışdığını işitdim. Yanına gitdim. Konuşmağa başladık. Bana, (Muhammed
aleyhisselâmın Peygamber olduğunu gösteren delîl nedir?) dedi. Şu cevâbı verdim:
Fahreddîn Râzî — Mûsânın, Îsânın ve diğer Peygamberlerin “aleyhimüsselâm”
hârikalar, mu’cizeler gösterdiği haber verildiği gibi, Muhammed aleyhisselâmın
da mu’cizeler gösterdiği haber verilmişdir. Bu haberler tevâtür hâlindedir.
Tevâtür ile gelen haberleri, yâ kabûl eder veyâ red edersin. Red eder ve mu’cize,
bir zâtın Peygamber olduğunu isbât etmez der isen, mu’cizeleri tevâtür ile bize haber
verilen diğer Peygamberlere de inanmaman lâzım gelir. Şâyet tevâtür ile gelen
haberlerin doğruluğunu ve mu’cize gösteren zâtın peygamber olduğunu kabûl
eder isen, Muhammed aleyhisselâmın Peygamber olduğunu kabûl etmen lâzım gelir.
Çünki, Muhammed aleyhisselâm; mu’cizeler göstermiş ve bu mu’cizeler, bizlere
(tevâtür) denilen sağlam haberler ile bildirilmişdir. Diğer Peygamberlerin peygamberliğine,
tevâtür ile bildirilen mu’cizeler sebebi ile inandığın için, Muhammed
aleyhisselâmın da, Peygamber olduğuna îmân etmelisin!
Papas — Îsâ aleyhisselâmın, Peygamber değil, ilah, tanrı olduğuna inanıyorum.
[Tanrı, ma’bûd demekdir. Tapılan şeylerin hepsine tanrı denir. Allahü teâlânın
ismi, Allahdır, tanrı değildir. Allahü teâlâdan başka tanrı yokdur. Allah yerine tanrı
demek, yanlışdır ve çok çirkindir.]
Fahreddîn Râzî — Biz şimdi Peygamberlik hakkında konuşuyoruz. İlahlıkdan
önce, nübüvvet mevzûunu hal etmemiz lâzımdır. Ayrıca, Îsâ aleyhisselâmın, ilah
olduğunu söylemen de bâtıldır. Çünki, ilahın, tanrının, her zemân var olması lâzımdır.
O hâlde, madde, cism, yer kaplıyan şeyler tanrı olamaz. Hâlbuki, Îsâ aleyhisselâm,
cism idi, insan idi. Yok iken var oldu ve size göre öldürülmüşdür. Önce
çocuk idi, büyüdü. Yirdi, içerdi. Bizim gibi konuşurdu. Yatardı, uyurdu, uyanırdı,
yürürdü. Her insan gibi yaşamak için, birçok şeye muhtâc idi. Muhtâc olan, ganî
olur mu? Yok iken sonradan var olan birşey, ebedî, sonsuz var olur mu? Değişen
birşey devâmlı, sonsuz var olur mu?
Îsâ aleyhisselâm kaçdığı, saklandığı hâlde, yehûdîler yakalayıp asdı diyorsunuz.
– 370 –