SE'ÂDET-İ EBEDİYYE - Hakikat Kitabevi

ğildir. Yüzü, içine girerek gayb olursa, özr olur. Hayvanı olmıyan kimse, böyle çamurda
ayakda ve îmâ ile kılar. Hayvana binemiyenin yardımcısı olursa, imâmeyn
özr olmaz dedi. Farz veyâ vâcib kılarken, hayvanı kıbleye karşı durdurmalıdır. Durduramazsa,
mümkin olduğu kadar durdurmalıdır.
Müsâfir, vaktin sonuna doğru özrün biteceğini ümmîd etse, bekleyip, yerde kılması
iyi ise de, hemen hayvan üstünde kılması da câizdir. Bunun gibi, su bulmak
ümmîdi olanın, vaktin başında, teyemmüm ile kılması câizdir. Hayvan üstündeki
(Mahmil) denilen iki sandıkda kılmak, hayvan üstünde kılmak gibidir. İnebilen kimse,
farzları mahmilde kılamaz. Mahmilin ayakları toprağa indirilirse, sedir [kanepe]
gibi olur ve burada farzları ayakda kılması câiz olur. Oturarak kılamaz.
İki tekerlekli araba, hayvana bağlanmadıkca, yerde düz duramıyacağından yürürken
de, dururken de hayvan gibidir. Üç, dört tekerlekli olup da hayvana
bağlanmadan yerde düz duran araba, [otobüs, tren] yürümüyor ise, sedir gibidir.
İçinde farz nemâz ayakda câiz olur. Araba gidiyor ise, hayvan gibidir. İçinde özrsüz
farz kılmak câiz olmaz. Durdurup kıbleye karşı ve ayakda kılmalıdır. [Durduramazsa,
ücretli olan vâsıtadan inerek nemâzı kılmalıdır; vâsıta giderse, arkadan
gelen veyâ o kasabadan kalkacak olan başka vâsıta ile gitmelidir. Birinci vâsıtaya
binerken, buna göre pazarlık yapmalıdır. Buna da imkân olmazsa, nemâzda
oturur gibi yere oturarak ve imkân olduğu kadar kıbleye dönerek kılması câiz
olur.]
Hastanın ve seferde olanın farzları, sedirde, sandalyada, ayaklarını sarkıtarak
oturup, îmâ ile kılmaları câiz değildir. Hasta, yerde veyâ uzunluğu kıble istikâmetinde
olan sedirin üstünde, kıbleye karşı oturarak kılar. Birinci kısm, 74. cü maddeye
bakınız! Seferî olanın, diğer üç mezhebi taklîd ederek, vâsıta yolda durduğu
zemân, öğle ile ikindiyi ve akşam ile yatsıyı birleşdirerek kıbleye karşı, ayakda kılması
dahâ iyi olur. Mâlikî ve şâfi’î mezheblerinde, günâh olmıyan seferde, ya’nî 80
kilometreden ziyâde süren seferde, ikindiyi öğle nemâzı vaktinde ve yatsıyı akşam
nemâzı vaktinde takdîm ederek veyâ öğleyi ikindi vaktinde ve akşamı yatsı vaktinde
te’hîr ederek iki nemâzı bir arada kılmak câizdir. Yola çıkmadan nemâz kasr
ve cem’ edilemez. Dört günden az kalmak niyyet etdiği yer (seferî yer) olur. Bu yerde
kasr eder ve harac olunca, cem’ edebilir. Yağmur sebebi ile câmi’de cemâ’at ile
cem’i takdîm câiz ise de yedi şartı vardır. Hastanın cem’ etmesi ihtilâflıdır. [Başka
bir mezhebi taklîd etmek, mezheb değişdirmek demek değildir. İmâm-ı Şâfi’îyi
“rahmetullahi teâlâ aleyh” taklîd eden bir hanefî, mezhebinden çıkmaz.] Yola çıkmadan
ve yolculuk bitdikden sonra dört rek’at olan farzların iki rek’at kılınamıyacağı
ve iki vaktin nemâzının birlikde kılınamıyacağı, Şâfi’î âlimlerinden Şemsüddîn
Muhammed Remlî fetvâsında ve (İ’ânet-ut-tâlibîn alâ-hall-i elfâz-ı Feth-ilmu’în)de
bildirilmekdedir. Bu fetvâ, (Fetâvâ-yı Kübrâ) kenârında basılmışdır.
Ayrı ayrı hayvanlar üzerinde olarak cemâ’at ile kılınmaz. Bir mahmilde, bir araba
veyâ otobüsde, dururken, odada kılar gibi cemâ’at ile kılınabilir.
(Halebî-i kebîr)de diyor ki, (Şemsül Eimme Halvânî buyurdu ki, hayvan üzerinde
kıbleye karşı durup, nemâzda iken, hayvan kıbleden dönerse, farz nemâz kabûl
olmaz. Bir rükn kadar kıbleden ayrılmamalıdır. [Araba, tren de böyledir.]
Giden gemide farzları, özrsüz oturarak kılmak, iki imâma göre câiz değildir. Baş
dönmesi özrdür. İmâm-ı a’zam “rahmetullahi aleyh”, ayakda kılması iyi olur buyurdu.
İmkânı varsa, gemiden çıkınca, toprakda kılmak dahâ iyidir. Deniz ortasında
demirli gemi, rüzgârla çok sallanıyorsa, giden gemi gibidir. Çok sallanmıyorsa
veyâ sâhile yanaşmış ise, farz nemâzları oturarak kılmak câiz olmaz. Yanaşmış gemide,
karaya oturmuş ise, ayakda olarak her zemân câizdir. Karaya oturmamış ise,
âlimlerin çoğuna göre, dışarı çıkmak mümkin ise, bu gemide farz kılmak câiz olmaz.
Böyle gemi, hayvan gibidir. Karaya oturan gemi [ve deniz dibine direk, zincirle
bağlı iskele, köprü] ise, toprak üzerindeki sedir, masa gibidir. Giden gemide,
– 223 –