SE'ÂDET-İ EBEDİYYE - Hakikat Kitabevi

(Göbekle dizkapağı arası avretdir) buyurdu. Hanefî mezhebinde, erkeğin dizi
avretdir. Açması harâmdır. Şâfi’îde diz avret değildir. Mâlikî ve Hanbelî mezheblerinde,
göbek de, diz de avret değildir. Bu iki mezhebde yalnız sev’eteyn avretdir.
Bu hadîs-i şerîfler karşısında, müslimân hanımlarının örtünmeleri, çıplakların
bulundukları yerlere gitmemeleri lâzımdır. [Müslimânların, apartman katlarında
oturmayıp, bağçe içinde müstekıl evlerde oturmaları ve evlerindeki banyolarda yıkanmaları
muvâfıkdır. Müslimân erkekler, toplu olarak, çıplakların bulunmadıkları
tenhâ sâhillerde denize girer. Hanefî ve Şâfi’î mezhebinde olan erkeğin, gusl
abdesti almak için veyâ nafakasını, hakkını kurtarmak için veyâ fitne çıkmasını önlemek
için, sıkışık durumda kalınca, diğer iki mezhebi taklîd ederek dizlerini, uyluklarını
örtmemesi câiz olur. Fekat sıkışık hâl geçince, bir dakîka bile açık kalması
harâm olur. Kadınların sıkışık durumda, mezheb taklîd ederek, hiçbir yerlerini
açmaları mümkin değildir. Çünki, dört mezhebde de, kadınların her yerlerini
örtmeleri lâzımdır. Kadınları sıkışık duruma düşürecek sebeb de yokdur.
(Tefsîr-i Mazherî) sâhibi “rahmetullahi teâlâ aleyh”, Nûr sûresinin tefsîrinde diyor
ki, (Kadın ancak zarûret olduğu zemân ve başı, saçları, boynu ve bütün bedeni
örtülü olarak sokağa çıkmalıdır. Kadının sokağa çıkması için zarûret, ihtiyâc maddelerini
alacak ve dînini öğretecek kimsesi bulunmamakdır. Baş örtüsü ile yüzünü
de örterek ve bedenini örtecek her şeklde kumaş ile örtünerek çıkması câizdir.
Burada, yüzünü kelimesi, başını demekdir. Çünki, yüzü açık çıkması, dört mezhebde
de câizdir). Buradan anlaşılıyor ki, Osmânlı devletinin son zemânlarında kadınların
örtündükleri çarşaf ile örtünmeleri şart değildir. Geniş ve dizden aşağı uzun
manto, çorab ve baş örtüsü ile örtünmeleri de câizdir. Yüzaltmışbeşinci sahîfeye
bakınız! İmâm-ı Rabbânî “rahmetullahi aleyh”, birinci cildin, üçyüzonüçüncü
mektûbunda, (Bütün arab memleketlerinde, pîrâhen, ya’nî kamîs, ya’nî antârî denilen
uzun gömlek giyen erkeklerin de, kadınların da çok olduğunu, kadın gömleklerinin
yakası kapalı, erkek elbisesinin önü açık, kamîs olduğunu) yazmakdadır.
Ahzâb sûresi, kadınların (Celâbîb)lerinden ba’zısı ile örtünmelerini emr etmekdedir.
Celâbîb, cilbâblar demekdir. Ebüssü’ûd efendi tefsîrinde diyor ki, (Cilbâb,
baş örtüsünden dahâ geniş ve gömlekden kısa olan örtüdür. Kadınlar bununla
başlarını örterler. Yüzü ve bedeni örten her örtüye de denir). Türkçe (Tibyân)
tefsîri sâhibi “rahmetullahi teâlâ aleyh”, buna Milhafe, ya’nî dışa giyilen örtü diyor.
(Mevâkib) tefsîrinde de ve (Lugat-ı Nâcî)de (câr, ya’nî ferâce uzun gömlek)
olduğu yazılıdır ki, manto demekdirler. Bunun iki parçadan yapılmış çarşaf demek
olduğu ve kadınların yalnız bu çarşafı giymeleri lâzım olduğu, tefsîrlerde ve fıkh
kitâblarında yazılı değildir. Hattâ, (Harâmdan olan Cilbâb giyenin nemâzı kabûl
olmaz!) hadîs-i şerîfindeki (Cilbâb) kelimesine, (Kitâb-ül-fıkh-ı alel-mezâhib-il erbe’a)da
kamîs, ya’nî uzun gömlek ma’nâsı verilmişdir. (Müncid)de de, cilbâb,
kamîs demekdir diyor. (Câliyet-ül-ekdâr)ın son sahîfesinde de, (Ya Rabbî! Bize
hikmetinin celâbîbini giydir) demekdedir. Bu hadîs-i şerîf ve bu düâ, cilbâbı erkeklerin
de kullandığını bildiriyor. Şâfi’î (El-envâr) kitâbının hâşiyesinde diyor ki, (Kadının
nemâzda, geniş, uzun antârî ve baş örtüsü ile örtünmesi ve elbisesinin üstüne
kalın cilbâb örtmesi müstehabdır. Cilbâb, milhafe [ferâce, manto denilen]
uzun, geniş antârî örtü veyâ baş örtüsü demekdir). Âyet-i kerîmedeki cilbâb kelimesine,
çarşaf diyerek, geniş ve uzun manto ile örtünmeği red etmek, Kur’ân-ı
kerîmi kendi re’yi, kendi görüşü ile, yanlış tefsîr etmek olur.
Şimdi zemân böyle. Zemâna uymadan olmıyor gibi sözler doğru değildir. Masonların
yaydıkları yalanlardır. Komünistler, işkence yaparak, öldürerek müslimânları
yok ediyor. Masonlar ise, yalan ve bozuk sözlerle okşıyarak müslimânları dinden
çıkarıyorlar. Mezhebsizler [zındıklar] de, islâmiyyeti değişdiriyorlar. Âyet-i kerîme
ve hadîs-i şerîflere yanlış ma’nâlar veriyorlar.]
27 — Zevcesinden iznsiz sefere, hattâ nâfile hacca gitmemelidir.
– 604 –