SE'ÂDET-İ EBEDİYYE - Hakikat Kitabevi

32 — ÜÇÜNCÜ CİLD, 38. ci MEKTÛB
Bu mektûb, Molla İbrâhîm için yazılmışdır. Bu ümmetin yetmişüç fırkaya ayrılacağını
bildiren hadîs-i şerîfi açıklamakdadır:
Hadîs-i şerîfde bu ümmetin yetmişüç fırkaya ayrılacağı, bunlardan yetmişiki
fırkanın Cehenneme gidecekleri bildirildi. Bu hadîs-i şerîf, yetmişiki fırkanın Cehennem
ateşinde azâb göreceklerini bildiriyor. Cehennemde sonsuz kalacaklarını
bildirmiyor. Cehennem ateşinde sonsuz azâbda kalmak, îmânı olmıyanlar içindir.
Ya’nî kâfirler içindir. Yetmişiki fırka, i’tikâdları bozuk olduğu için Cehenneme girecekler
ve i’tikâdlarının bozukluğu kadar yanacaklardır. Yetmişüçüncü olan bir fırkanın
i’tikâdı bozuk olmadığı için, Cehennem ateşinden kurtulacaklardır. Bu bir fırkada
bulunanlar arasında kötü iş yapmış olanlar varsa ve bu kötü işleri tevbe ve istigfâr
ile veyâ şefâ’at ile afv olunmadı ise, bunların da günâhları kadar Cehennemde
yanmaları câizdir. Yetmişiki fırkada olanların hepsi Cehenneme girecekdir.
Fekat hiçbiri Cehennemde sonsuz kalmıyacakdır. Bir fırkada bulunanların hepsi Cehenneme
girmiyecekdir. Bunlardan yalnız kötü iş yapanlar Cehenneme girecekdir.
Cehenneme girecekleri bildirilmiş olan yetmişiki (Bid’at fırkaları), (Ehl-i kıble) oldukları
için, bunların hepsine kâfir dememelidir. Fekat bunların, dinde inanması zarûrî
lâzım olan şeylere inanmıyanları ve (Ahkâm-ı islâmiyye)den her müslimânın
işitdiği, bildiği şeyleri te’vîlini bilmeden red edenleri kâfir olur. (Ehl-i sünnet)
âlimleri “rahmetullahi teâlâ aleyhim ecma’în” bildiriyor ki, (Bir müslimânın bir sözünden
veyâ bir işinden yüz şey anlaşılsa, bunlardan doksandokuzu küfre sebeb olsa
ve biri müslimân olduğunu gösterse, bu bir şeyi anlamak, onu küfrden kurtarmak
lâzımdır). Herşeyin doğrusunu Allahü teâlâ bilir. En sağlam söz Onun sözüdür.
Bu ümmetin fakîrlerinin zenginlerinden yarım gün önce Cennete girecekleri bildirildi.
Bu yarım gün, beşyüz dünyâ senesidir. Çünki, Allahü teâlânın bildirdiği bir
gün, bin dünyâ senesi kadar zemândır. Böyle olduğu Hac sûresinde açıkca bildirilmişdir.
Niçin bu kadar zemân olduğunu ancak Allahü teâlâ bilir. Çünki âhıretde,
dünyâda bulunan gece, gündüz, ay, sene yokdur. Cennete erken girecekleri bildirilen
fakîrler, islâmiyyete uyan ve sabr eden fakîrlerdir. İslâmiyyete uymak, islâmiyyetin
emr etdiklerini yapmak ve yasak etdiklerinden sakınmak demekdir. Fakîrliğin
de dereceleri ve mertebeleri vardır. Mertebelerinin en yükseği, fenâ makâmında
ele geçer. Bu mertebede olan fakîr, Allahü teâlâdan başka herşeyi fakîr, muhtâc
bilir. [Allahü teâlâya muhtâc olmıyan, ya’nî Ona karşı fakîr olmıyan hiçbir mahlûk
yokdur.] Mahlûkların hepsini unutur. Hiçbirini hâtırına getirmez. Fakîrlik
mertebelerinin hepsine kavuşan, birkaçına kavuşandan dahâ üstündür. Bunun
içindir ki, fenâ makâmına kavuşan kimsenin zâhiren fakîr, muhtâc olması, fenâ makâmına
kavuşup da zâhiren fakîr olmıyandan dahâ efdaldir, dahâ kıymetlidir.
33 — ÜÇÜNCÜ CİLD, 101. ci MEKTÛB
Bu mektûb şeyh Abdüllaha yazılmışdır. Kur’ân-ı kerîmin âyetlerini felsefecilerin
anladıklarına göre tefsîr ve te’vîl etmek câiz olmadığını bildirmekdedir:
Allahü teâlâ size selâmet versin ve belâlardan korusun! (Tebsîr-ür-rahmân)
adındaki kitâbı göndermişsiniz. Ba’zı yerlerini okudum. Geri gönderiyorum.
[(Tebsîr-ür-rahmân ve Teysîr-ül-menân) tefsîr kitâbıdır. Hanbelî âlimlerinden
Zeyn-üd-dîn Alî bin Ahmed Ermevî yazmışdır. Yediyüzon (710) senesinde vefât
etmişdir.]
Kıymetli kardeşim! Bu kitâbı yazanın, eski yunan felsefecilerinin yoluna oldukça
kaymış olduğu anlaşılıyor. Hemen hemen, onları Peygamberlerle bir derecede
tutacak “aleyhimüssalevâtü vetteslîmât”. Hûd sûresindeki bir âyet-i kerîmeye
verdiği ma’nâ gözüme ilişdi. Bu âyete, Peygamberlerin hâline uymıyarak eski
yunan felsefecileri gibi ma’nâ vermekdedir. Peygamberlerin sözü ile felsefecilerin
– 68 –