SE'ÂDET-İ EBEDİYYE - Hakikat Kitabevi

işliyen kâfir olmaz. Îmânı gitmez. Bu hadîs-i şerîflerin ma’nâsı, halâl diyen veyâ
kalbi, bunu kötü bilmiyen kimse demekdir. Yâhud, şerâb içmeği âdet edinen
kimse, tevbe etmeden ölürse, son nefesde îmânı gider demekdir. Îmânla gitmek
istiyen, şerâb içmemelidir. Şerâbı içene, getirene, taşıyana, hâzırlayana, satana ve
i’mâl edene, Allahü teâlâ ve Resûlü la’net eder. Şerâb satanın aldığı para harâm
olur. Dünyâda belâlardan kurtulmaz. Serhoş iken kıldığı nemâzları sahîh olsa
da, kabûl olmaz, ya’nî sevâbı olmaz. Bir hadîs-i şerîfde, (Şerâb içmeği âdet eden,
vesene tapan gibidir) buyuruldu.
Tahtâvî, (İmdâd) şerhinde diyor ki, (Odundan, altından, gümüşden yapılmış insan
heykeline, (Sanem) denir. Taşdan yapılan insan heykeline, (Vesen) denir. Kumaşa,
dıvâra ve başka yerlere yapılmış cânlı ve cânsız resmlerine, (Sûret) veyâ (Tasvîr)
denir. Yalnız cânlı resmlerine, (Timsâl) denir. Saneme, vesene, sûrete ve
timsâle tapınmak, onların fâide ve zarâr yapacaklarına inanmak, şirk çeşidlerinden
biri olur. Böyle tapınanlara, (Putperest) ve (Müşrik) denir).
Bir hadîs-i şerîfde, (Bir yudum şerâb içene, Allahü teâlâ üç gün gadab eder) buyuruldu.
Ya’nî, buna tevbe etmedikce, üç gün içindeki iyiliklerine sevâb verilmez
ve günâhları afv edilmez. Üç gün içinde ölürse, îmânsız gitmesinden korkulur. Bir
kadeh içene, Allahü teâlâ kırk gün gadab eder.
Fıkh kitâblarında, meselâ (Hidâye)de diyor ki: Üzüm şerâbı sözbirliği ile harâmdır.
Halâl diyen kâfir olur. Bir damla içene had vurmak vâcib olur. Sa’îd bin Müseyyib
diyor ki, (Geçmiş ümmetlerin hıyânet yapmalarına, kâfir olmalarına sebeb,
şerâb içmek idi). Emîr-ül-mü’minîn Osmân “radıyallahü anh”, Resûlullahın “sallallahü
aleyhi ve sellem” minberinde hutbe okurken, (Ey insanlar! Şerâb içmekden
sakınınız! Biliniz ki, şerâb içmek, bütün kötülüklerin anasıdır) buyurdu. Bir
hadîs-i şerîfde, (Şerâbda devâ, ilâc hâssası yokdur. Hastalık yapar) buyuruldu.
(Erba’în)de diyor ki: Abdüllah bin Mes’ûd buyurdu ki, (Şerâb içen kimse, tevbesiz
ölürse, mezârını açınız! Yüzünü kıbleye karşı görürseniz, beni öldürünüz!).
Şerâb içenler, beş fâidesi olduğunu söyliyor: 1- Kan yapar. Yüzü kızartır. Güzelleşdirir
diyorlar. 2- Kuvvet verir diyorlar. 3- Hazmı kolaylaşdırır diyorlar. 4- Şehveti
artdırır diyorlar. 5- Sıhhati korur diyorlar. Bu sözlerinin hepsi yanlışdır. Tecribeler,
tersini göstermekdedir. Hadîs-i şerîfde buyuruldu ki, (Gece nemâz kılanların
yüzü güzel olur). Şerâb içmekle, günâh işlemekle, yüz güzel olmaz. İbâdet,
tâ’at etmekle güzel olur. Şerâb içenlerin, fâsıkların yüzleri çirkin, iğrenç oluyor.
Allahü teâlâ, Enfâl sûresi, altmışaltıncı âyetinde meâlen, (Yüz mü’min, ikiyüz kâfire
gâlip gelir) buyurdu. Ya’nî bir za’îf mü’min, iki kuvvetli kâfire gâlip gelir. Şerâb
hazmı kolaylaşdırır. Evet öyledir. Fekat hazmı kolaylaşdıran ve fâideli olan,
başka halâl şeyler de vardır. Sıhhati koruması doğru olmadığını dahâ önce, hadîs-i
şerîfde bildirmişdik. Şerâb içmenin çeşidli hastalıklara yol açdığı meydândadır. Aklı
azaltmakdadır. Kara ciğeri bozmakdadır. Beyni ve sinirleri harâb etmekdedir.
[Eczâcılık bülteni [m. 1970-1] sayısında, (İçki kullananlarda ağız ve buğaz kanserinin
iki misli olduğunu Fransız doktorları bildiriyor) demekdedir.] Şerâbın zararı
fâidesinden, günâhı ise, her günâhdan çokdur. Şehveti artdırması da, birkaç seneye
mahsûs olup, az zemân sonra azaltarak, zevcenin cimâ’ hakkına mâni’ olmakda,
âile se’âdeti yıkılmakdadır. (Rıyâd-ün-nâsıhîn)den terceme temâm oldu.
İstanbulda Enver Örenin neşr etdiği günlük Türkiye gazetesinin 17 Mart 1979
nüshasında diyor ki, Birleşik Amerika sıhhat enstitüsünce yapılan açıklamada, alkollü
içkilerin, bu memleketde, senede ikiyüzbeşbin kişinin ölümüne sebeb olduğu
tesbît edilmişdir. Bunların çoğu karaciğer sirozundan ve içkili araba kullanmakdan
ölmüşlerdir. Ondört ve onyedi yaşları arasında alkol ibtilâsının artdığı, bu sebebden,
mekteblerde, vurucu, kırıcı saldırıların çoğaldığı da bildirilmişdir.
– 628 –