Karol May - Skarb In.. - zayo.pl

gościnne przyjęcie. Quinta położona była na południowym kraficu
miasta, tak, że uczony miał przed sobą daleką drogę. Antonio Perillo
19
musiał długo czekaE na powrót swego kamrata. W kawiarni było dużo go~ci, ponieważ
jutrzejsze walki byków stanowiły ważny temat rozmów. Perillo nie źnał tu nikogo, również
jego nikt nie znał. Rozmawiano o Crusadzie, obcym toreadorze, i wyrażano przekonanie, że
żaden espada mu nie dorównuje. Ogrom-nie zirytowało tó Perilla, ale nie zdradzał, że jest
jednym z nich. Oczywiście mówiono także o jaguarze i dzikim bizonie. Sądzono, że
toreadorzy będą mieli trudne zadanie.
-‘Pak czy owak poleje się krew - rzekł jeden z go~ci - i to krew ludzka. Nie chcę mówiE o
bizonie, bo jeszcze takiego zwiexzęcia nie widziałem, ale jaguar to groźny przeciwnik. Jest
ogromnie żywotny i nie polegnie od pierwszego ciosu.
Wówczas Perillo wtrącił się do rozmowy:
-Jaguar to tchórz! Zobowiązuję się pójść na niego tylko z nożem w ręku:
- I zostać przez niego rozszarpanym - roześmiał się tamten.
,,..
-Mówię poważnie. Nigdyjeszcze nie słyszeliście; żejaguar umyka
i lj.. :
na widok człowieka, i że niektórzy gauczowie potrafią schwytać go na
lasso?
Wtedy odezwał się stary, ogorzały od słońca człowiek, który siedział
j :i:.
samotnie i dotąd nie brał udziału w rozmowie.
3’: .
- Ma pan rację, senior. Jaguar ucieka przed człowiekiem i gauczo chwytają go na lasso. Ale
jakiego jaguara? Rzecznego.
- Czy istnieją inne jaguary?
- Nie ma kilku gatunków jaguarów. Jaguar to jaguar, ale niech pan porówna takiego, który
żyje nad rzeką; z takim, który przemierza pampasy albo mieszka w rozpadlinach górskich:
Rzeka dostarcza ob ltości pożywienia. Żyją tam tysiące wodnych świń, którymi jaguar
się nasyci. Polowanie na te głupie zwierzęta to dla niego igraszka, więc
staje się leniwy i tchórzliwy. Kiedy ujrzy człowieka, kuli ogon pod siebie i ucieka. Natomiast
jaguar z pampasów nie ma łatwego życia.
Musi walczyć z bydłem, z kofimi, a jeśli chce złapać owcę, to
20
i z pastuchem, a ten na pewno nie jest tchórzem. A jeśli jaguar żyje w górach, musi polować na
dzikie lamy, które są szybsze od niego i nie dają się łatwo złapać. Wtedy jest głodny, a głód
rozwściecza. T~ki górski jaguar napada w biały dziefi na uzbrojonych ludzi. ‘Idk, senior,
przedstawia się sprawa, którą chciałem sprostować.
Wtedy Antonio Perillo rzekł szyderczo:
- Widać ma pan duże doświadczenie. Czy przekroczył pan już kiedykolwiek granice tego miasta?
- Czasami tak.
- Dokąd pan dotarł?
- Do Boliwii, a także do Peru. Byłem również w Gran Chaco.
- U dzikich Indian?
-‘Tak.
- I ci Indianie nia pożarli pana, tak jak jaguar pożera Swinie wodne?
- Albo nie byłem dla nich dośe tłusty, albo nie ważyli się do mnie zbliżyE, senior. Chyba chodziło
o to ostatnie, bo przez całe życie byłem człowiekiem, który nie da się tak łatwo pożreć. I nawet