Karol May - Skarb In.. - zayo.pl

- Zmienić nie, to prawda, ale to mnie boli. Czy nie moglibyśmy zmyć z siebie tej hafiby? Czy nie
moglibyśmy dokonać jakiegoś boha-terskiego czynu, który by oczyścił nasz honor, po łacinie
dignitas ? Wymień mi tylko jakiś bohaterski czyn, Fritz, a natychmiast go doko-nam.
- A ja panu w tym pomogę. Ta, w tej okolicy, bohaterskie czyny unoszą się w powietrzu,
przychodzą same z siebie. Pochwycimy pier-wszy lepszy, jaki nam się nadarzy: Wtedy znów
będą nas sźanować.
- Dobrze, zgadzam się. A więc dokonamy pierwszego lepszego czynu, jaki nam się tra~.
- Tak, dokonamy, nawet gdyby przy tym jakaś Gigantochelonia przeszła nam koło nosa.
- Nie - wtrącił szybko Morgenstern. -Tak daleko nie posunął-bym się w swoim bohaterstwie.
Przedpotopowy olbrzym jest dla mnie najważniejszy. Zresztą niedługo dotrzemy do tego
radosnego celu. Wiesz przecież, że wódz obiecał mi jakiego~ olbrzyma.
- Czy spełni obietnicę?
- Na pewno. Gdyby nie zechciał, wyzwę go do śmiertelnej walki, a to będzie zarazem bóhaterski
czyn, który ocali mój nadwątlony honor.
- Na pana miejscu zapytałbym wodza jeszcze raz, bo akurat do
325
nas idzie.
Istotnie ‘Iiwarda Czaszka skierował się w ich stronę. Wstali obaj i Morgenstern zapytał, czy
pamięta o swojej obietnicy.
-‘Iak - odparł. - Jeszcze nigdy nie okłamałem przyjaciela.
- A więc naprawdę istnieje takie zwierzę olbrzym?
- Tak. Zriajduje się o godzinę jazdy od wioski nad Czystym Strumieniem. Przysięgam panu.
- I chce mi pan sprzedać to zwierzę?
-Nie sprzedać, lecz podarować, senior. Pańscy towarzysze okazali nam ogromną pomoc,
ocalili życie i mienie wielu z nas. Jakżebym mógł żądać zapłaty za kości! Przeniesienie ich i
tak będzie pana sporo kosztowało.
- A kiedy mi pan to zwierzę pokaże?
- Jeszcze nie teraz, bo mam wiele spraw do załatwienia, ale pojutrze chętnie tam z panem
pojadę.
- A co to za zwierzę? Glyptodont, megatherium czy też masto-dont?
- Nigdy tych nazw nie słyszałem. Kiedy pan je zobaczy, będzie pan wiedział, jak się nazywa.
Po tych słowach odszedł i usiadł obok brata Jaguara. Gdy ten dowiedział się o czym
rozmawiali, rzekł z uśmiechem:
- Ten doktor żyje tylko dla tych olbrzymów. Tb dobry człowiek i chociaż mi w niejednym
zaszkodził, pragnę sprawić mu miłą niespo-
. dziankę. Czy dużą część tego zwierzęcia wykopaliśeie?
- Tyle że widać łeb i kości grzbietowe aż do ogona. Potem z powrotem je zasypaliśmy.
- Jak głęboko?
- Nie, tylko trochę, bo przecież chcieliśmy je sprzedać.
- Ile czasu zajętoby całkowite odkopanie szkieletu?
-Jeśli zajmie się tym ośmiu lub dziesięciu ludzi, to wystarczy kilka godzin, choć zwierzę tkwi
w twardym wapniu.
- Czy macie odpowiednie narzędzia?
326
-‘Pak, naszego wyrobu, ale są równie dobre jak wasze.
- I pojutrze chcesz go zaprowadzić na to miejsce?