Karol May - Skarb In.. - zayo.pl

dopiero do Gran Chaco, abywykopywać kości, byłjego zdaniem szaleńcem. Zrozumiał, że nie da
się tu nic zrobić, więc zrezygnował z odradzania mu tego przedsięwzięcia i ciągnął dalej:
- W kaźdym razie pozostanie pan chyba tutaj, by czekać na towarzyszy, którzy do pana dołączą?
- Nie. Mam tylko jednego towarzysza, seniora Parmesana, no i służącego. Tb jest właśnie Fritz
Kiesewetter.
- Jak to? - zapytał oficer zdziwiony. - Więc nikt nie dowiezie panu rzeczy niezbędnych w Gran
Chaco?
- Nie. Tb, czego mi potrzeba, mam przy sobie.
- Pan się myli. Czym pan chce się tam odżywiać? Czy ma pan mąkę?
- Nie.
- A suszone mięso, słoninę?
- Nie.
Kawę, herbatę? Kakao, tytoń?
- Nie.
- A proch, zapałki i wszystkie inne drobiazgi, bez których cywili-zowany człowiek nie może się
obejść? Odzież, obuwie, nożyczki i inne narzędzia?
- Odzież mam na sobie. A prochu mam pełen skórzany worek.
- Tb nie wystaiczy. A co chce pan jeść i pić? Ma pan naczynie do gotowania?
- Nie jest mi potrzebne; bo nie będę gotował. Będę pił wodę i jadł mięso.
- Ale tego nie znajdzie pan wszędzie.
- Ależ tak. Woda jest wszędzie, a mięso upoluję.
- Czy jest pan dobrym strzelcem?
- Fritz strzela znakomicie.
- Więc muszę panu powiedzieć, że nie wszędzie jest woda. Po tamtej stronie Rio Salado dotrze pan
do montes impenetrables sin aqua, do nieprzebytych, pozbawionych wody obszarów leśnych.
‘Tdm przez całe tygodnie nie natrafi pan nawet na jedną kroplę wody. A mięso? Jeśli nie jest
pan dobrym myśliwym, zginie pan z głodu.
- Chyba nie. Czytałem, że setki traperów i kłusowników żyją z polowania na dzikie zwierzęta. Na
pewno nie będziemy głodować.
- Ameryka Południowa to nie Ameryka Północna. Poza tym India-nie!
- Oni mi nic nie zrobią, bo i ja nie wyrządzę im krzywdy.
-Myli się pan. Co jakiś czas musimy im składać daninę, nazywamy to dobrowolnym darem, a więc
konie, bydło i owce, aby nie rabowali naszych stad. Mimo to często przekraczają granice i
upr~owadzają setki sztuk. Uprowadzają przy tym także ludzi, zabierają do Chaco, by tam żądać
za nich okupu. Przychodzą w tym celu śmiało do naszych urzędów.
- Więc nie dawajcie im pieniędzy, tylko ich ukażcie.
- Nie możemy, senior. Gdybyśmy ukarali takiego posłańca, biali
103 jeńcy byliby straceni. A co by było, gdyby porwali pana?
- Mnie nie por,wą. Jestem bardzo przebiegły i ostrożpy, po łacinie astutus i catus albo prudens.
- Możliwe. Nie zamierzam tego sprawdzać. Ale pafiska odzież!
Jak długo pozostanie taka porządna? W dzikich ostępach bardzo szybko pozostaną z niej strzępy.
- Będę ją szanował. .
ř - A buty? Ma pan buty gauczów bez podeszew. Czy sądzi pan, że przejdzie pan boso po kolcach
Gran Chaco?
- Przecież jadę konno.
- Koń może paść.
- Mamy konie zapasowe. O wszystkim pomyślałem. Zresztą nie będziemy sami. Ódnajdziemy
przyjaciół.